Page 366 - Guerra civil

CAYO JULIO CÉSAR

circumfundebatur. 7 Multum autem ab ictu lapidum,
quod unum nostris erat telum, uiminea tegimenta galeis

inposita defendebant. 8 Itaque cum omnibus rebus
nostri premerentur atque aegre resisterent, animaduersum

est uitium munitionis quod supra demonstratum est, atque
inter duos uallos, qua perfectum opus non erat, per mare

nauibus expositi5 in auersos nostros impetum fecerunt
atque ex utraque munitione deiectos terga uertere coege­

runt.

LXIV. 1 Hoc tumultu nuntiato. Marcellinus co­

hortes ... subsidio nostris laborantibus submittit ex cas­
tris; quae fugientes conspicatae neque illos suo aduentu

confirmare potuerunt neque ipsae hostium impetum tule­
runt. 2 Itaque quodeumque addebatur subsidio, id 1

corruptum timore fugientium torrorem et periculum auge­
bat; hominum enim multitudine receptus impediebatur.

3 In eo proelio cum graui uulnere esset affectus aquilifer
et a uiribus deficeretur, conspicatus equites nostros: «Hanc

ego», inquit, «et uiuus multos per annos magna diligentia

defendi et nunc moriens eadem fide Caesari restituo.
Nolite, obsecro, committere, quod ante in exercitu Caesaris

non accidit, ut rei militaris dedecus admittatur, incolum-
emque ad eum deferte.» 4 Hoc casu aquila conseruatur,

omnibus primae cohortis centurionibus interfectis praeter

principem priorem.

LXV. 1 Iamque Pompeiani magna caede nostrorum

castris Marcellini adpropinquabant, non mediocri terrore 1

138