Page 372 - Guerra civil
P. 372

CAYO  JULIO  CÉSAR

               LXVIII.          1  Sed Fortuna,  quae plurimum  potest cum

            in  reliquis  rebus  tum  praecipue  in  bello,  paruis  momentis
            magnas  rerum  commutationes  efficit;  ut  tum  accidit.

            2  Munitionem, quam pertingere a castris ad  flumen supra

            demonstrauimus,  dextri  Caesaris  cornu  cohortes  ignoran­
            tia  loci  sunt secutae,  cum portam  quaererent  castrorumque
            eam  munitionem  esse  arbitrarentur.               3  Quod  cum  esset

            animaduersum  coniunctam  esse  flumini,  prorutis  munitio­
            nibus  defendente  nullo  transcenderunt,  omnisque  noster

            equitatus  eas  cohortes  est  secutus.



               LXIX.  1  Interim  Pompeius  hac  satis  longa  interiecta
            mora  et  re nuntiata  v  legiones  ab  opere  deductas  subsidio

            suis duxit;  eodemque tempore equitatus eius nostris equiti­
            bus  adpropinquabat, et  acies  instructa  a  nostris qui  castra

            occupauerant  cernebatur,  omniaque  sunt  subito  mutata.

            2  Pompeiana  legio  celeris  spe  subsidii  confirmata  ab
            decumana  porta  resistere  conabatur atque ultro in nostros

            impetum  faciebat.  Equitatus  Caesaris,  quod  angusto  iti­
            nere  per  aggeres  ascendebat,  receptui  suo  timens  initium

            fugae  faciebat.        3  Dextrum  cornu,  quod  erat  a  sinistro
            seclusum,  terrore  equitum  animaduerso,  ne  intra  munitio­
            nem  opprimeretur,  ea  parte  quam  proruerat  sese  reci­

            piebat,  ac  plerique  ex  his,  ne  in  angustias  inciderent,  de

            x  pedum  munitione  se  in  fossas praecipitabant,  primisque
            oppressis  reliqui  per  horum  corpora  salutem  sibi  atque
            exitum  1  pariebant.           4  Sinistro  cornu  milites  cum  ex

            uallo  Pompeium  adesse  et  suos  fugere  cernerent,  ueriti

            ne  angustiis  intercluderentur,  cum  extra  et  intus  hostem



                                                141
   367   368   369   370   371   372   373   374   375   376   377