Page 454 - Guerra de las Galias [Colección Gredos Bilingüe] I-II-III
P. 454
LI. (1) Quibus omnibus rebus hostes invitati, copias
traducunt aciemque iniquo loco constituunt; (2) nostris
vero etiam de vallo deductis, propius accedunt et tela
intra munitionem ex omnibus partibus coniciunt, (3)
praeconibusque circummissis, pronuntiari iubent, seu
quis Gallus seu Romanus velit ante horam tertiam ad
se transire, sine periculo licere; post id tempus non fo
re potestatem: (4) ac sic nostros contempserunt ut, ob
structis in speciem portis singulis ordinibus cespitum,
quod ea non posse introrumpere videbantur, alii vallum
manu scindere, alii fossas complere inciperent. (5) Tum
Caesar, omnibus portis eruptione facta equitatuque emis
so, celeriter hostes in fugam dat, sic uti omnino pug
nandi causa resisteret nemo, magnumque ex eis nume
rum occidit atque omnes armis exuit.
LU. (1) Longius prosequi veritus, quod silvas palu-
desque intercedebant neque etiam parvulo detrimento
LI. (1) Los enemigos, animados por lo que veían, pasan las tropas y
las disponen para la batalla en lugar desventajoso; (2) y, retirados los nues
tros incluso del vallado, se acercan todavía más, hasta arrojar dardos desde
todas partes dentro de las fortificaciones, (3) y por medio de sus pregoneros
hacen público que, si alguno, galo o romano, quiere pasarse a ellos antes
de las nueve de la mañana, puede hacerlo sin miedo; después de este plazo,
no se recibirá a nadie; (4) y tanto llegaron a menospreciar a los nuestros
que, estando obstruidas las puertas sólo aparentemente, con una mera capa
de césped, y creyendo que por allí no podrían forzar el paso, comenzaron
unos a abrir brecha en el vallado con las manos, otros a llenar los fosos.
(5) Entonces César, haciendo una salida impetuosa por todas las puertas
y dando suelta a la caballería, pone rápidamente en fuga al enemigo, de
manera que ni uno solo intentó resistir, matando gran número de ellos y
obligando a todos a soltar las armas.
LII. (1) No atreviéndose a perseguirlos más, por haber en medio bos
ques y pantanos y porque veía que ya no le quedaba posibilidad de causar-
188