Page 556 - Guerra de las Galias [Colección Gredos Bilingüe] I-II-III
P. 556
XXXIX. (1) Interim, confecta frumentatione, mili
tes nostri clamorem exaudiunt; praecurrunt equites;
quanto res sit in periculo cognoscunt. (2) Hic vero nulla
munitio est quae perterritos recipiat; modo conscripti
atque usus militaris imperiti, ad tribunum militum cen-
turionesque ora convertunt; quid ab his praecipiatur
exspectant. (3) Nemo est tam fortis quin rei novitate per
turbetur. (4) Barbari, signa procul conspicati, oppugna
tione desistunt; redisse primo legiones credunt, quas lon
gius discessisse ex captivis cognoverant; postea de
specta paucitate, ex omnibus partibus impetum faciunt.
XL. (1) Calones in proximum tumulum procurrunt.
Hinc celeriter deiecti, se in signa manipulosque con-
iciunt; eo magis timidos perterrent milites. (2) Alii, cu
neo facto, ut celeriter perrumpant censent, quoniam tam
propinqua sint castra, et, si pars aliqua circumventa ce
ciderit, at reliquos servari posse confidunt; (3) alii, ut
XXXIX. (1) En esto nuestros soldados, que ya habían terminado de re
coger trigo, oyen el griterío; se adelantan corriendo los jinetes y ven en
qué peligro está la situación. (2) Pero allí no hay fortificación alguna donde
puedan acogerse en su terror; siendo todavía bisoños y sin experiencia mili
tar, vuelven los ojos al tribuno y a los centuriones, esperando sus órdenes.
(3) Ninguno hay tan valiente que no esté asustado con la novedad del caso.
(4) Los bárbaros, divisando a lo lejos las enseñas, desisten del ataque: creen,
al principio, que están de vuelta las legiones, que por informes de los cauti
vos creían muy distantes; pero luego, despreciando su corto número, arre
meten por todas partes.
XL. (1) Los calones suben corriendo a una colina próxima. Desalojados
pronto de allí, se precipitan hacia las enseñas y manípulos, con lo que asus
tan más aún a los temerosos soldados. (2) Unos opinan que, puesto que
el campamento está tan cerca, formándose en cuña, deben romper veloz
mente hacia delante, pues aunque algunos caigan en el empeño, esperan
que los demás podrán salvarse; (3) otros, que deben mantenerse en la colina
290