Page 392 - Ίστοριών τα σωζόμενα • Historias (Libros I-IV)
P. 392

τοῦτο γὰρ νοείσθω νῦν— ἀνάγκη τελειωθῆναι  tiempo ilimitado, aunque se haga en proporciones
       κατὰ τὴν πρόθεσιν.                                    mínimas, nótese ello bien, forzosamente llegue al
       [7] ὅταν δὲ μὴ τὸ τυχόν, ἀλλὰ καὶ λίαν πολύς  término previsto según su sentido. 7 Y si el aluvión
       τις  εἰσφέρηται  χοῦς,  φανερὸν  ὡς  οὐ  ποτέ,  que se acumula no lo hace en cantidades mínimas,
       ταχέως  δὲ  συμβήσεται  γενέσθαι  τὸ  νῦν  δὴ  sino  lo  contrario,  muy  grandes,  esto  que
       λεγόμενον  ὑφ᾽  ἡμῶν.  [8]  ὃ  δὴ  καὶ  φαίνεται  anunciamos ocurrirá dentro de poco. 8 Y se ve que
       γινόμενον. τὴν μὲν οὖν Μαιῶτιν ἤδη κεχῶσθαι  ya ha ocurrido, pues el Lago Meótido ya ahora se
       συμβαίνει: τὸ γάρ τοι πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἐν  ha rellenado; en su mayor parte tiene de cinco a
       ἑπτὰ  καὶ  πέντε  ὀργυιαῖς  ἐστι:  διὸ  καὶ  πλεῖν  siete brazas de profundidad, y no es navegable por
       αὐτὴν οὐκέτι δύνανται  ναυσὶ  μεγάλαις χωρὶς  naves de gran calado si no las guía un práctico. 9
       καθηγεμόνος.  [9]  οὖσά  τ᾽  ἐξ  ἀρχῆς  θάλαττα  Al  principio  era  un  mar  que  comunicaba  con  el
       σύρρους  τῷ  Πόντῳ,  καθάπερ  οἱ  παλαιοὶ  Ponto Euxino, según el testimonio unánime de los
       συμφωνοῦσι, νῦν ἐστι λίμνη γλυκεῖα, τῆς μὲν  antiguos,  pero  ahora  es  un  lago  de  agua  dulce,
       θαλάττης ἐκπεπιεσμένης ὑπὸ τῶν ἐγχωμάτων,  pues la del mar se vio impulsada por aluviones, y
       τῆς  δὲ  τῶν  ποταμῶν  εἰσβολῆς  ἐπικρατούσης.  ha  prevalecido  el  agua  de  los  ríos.  10  Algo
       [10] ἔσται δὲ καὶ περὶ τὸν Πόντον παραπλήσιον,  semejante  ocurrirá  en  el  Ponto  Euxino,  es  más,
       καὶ γίνεται νῦν: ἀλλ᾽ οὐ λίαν τοῖς πολλοῖς ἐστι  ocurre  ya,  pero  todavía  hay  muchos  que  no  lo
       καταφανὲς  διὰ  τὸ  μέγεθος  τοῦ  κοιλώματος.  comprenden por la enormidad de su cuenca. Pero
       τοῖς μέντοι γε βραχέα συνεπιστήσασι καὶ νῦν  ya ahora es claro este hecho a los que se detienen
       ἐστι δῆλον τὸ γινόμενον.                              algo a observarlo, por poco que sea.


       41 [1] τοῦ γὰρ Ἴστρου πλείοσι στόμασιν ἀπὸ τῆς  41  En  efecto,  el  río  Danubio,  procedente  de
       Εὐρώπης  εἰς  τὸν  Πόντον  εἰσβάλλοντος,  Europa,  desemboca  en  el  Ponto  por  numerosas
       συμβαίνει πρὸς τοῦτον σχεδὸν ἐπὶ χίλια στάδια  bocas, y frente a él se ha formado una barra de casi
       συνεστάναι ταινίαν ἡμέρας δρόμον ἀπέχουσαν  mil estadios, que dista de tierra firme un día de
       τῆς  γῆς  [ἥτις  νῦν  συνέστηκεν]  ἐκ  τῆς  τοῖς  navegación;  esta  barra  se  ha  formado  por  el
       στόμασιν  εἰσφερομένης  ἰλύος:  [2]  ἐφ᾽  ἣν  ἔτι  aluvión transportado desde las bocas. 2 Los que
       πελάγιοι  τρέχοντες  οἱ  πλέοντες  τὸν  Πόντον  navegan por el Ponto Euxino corren, aun en alta
       λανθάνουσιν  ἐποκέλλοντες  νυκτὸς  ἐπὶ  τοὺς  mar,  por  encima  de  esta  barra,  y  por  la  noche
       τόπους. καλοῦσι δ᾽ αὐτοὺς οἱ ναυτικοὶ Στήθη.          embarrancan en estos lugares, de los que no se han
                                                             apercibido.  Los  navegantes  llaman  a  este  paraje
       [3] τοῦ δὲ μὴ παρ᾽ αὐτὴν συνίστασθαι τὴν γῆν,  Stéthé . 3 He aquí la causa que, según parece, hace
                                                                   101
       ἀλλ᾽  ἐπὶ  τὸ  πολὺ  προωθεῖσθαι  τὸν  χοῦν,  que el limo no se detenga junto a la tierra firme,
       ταύτην νομιστέον εἶναι τὴν αἰτίαν.                    sino que se vea empujado mucho más lejos.
       [4] ἐφ᾽ ὅσον μὲν γὰρ αἱ ῥύσεις τῶν ποταμῶν διὰ  4 Mientras las corrientes de los ríos, por la fuerza
       τὴν    βίαν    τῆς   φορᾶς      ἐπικρατοῦσι     καὶ  de su empuje, dominan y desplazan el agua del
       διωθοῦνται τὴν θάλατταν, ἐπὶ τοσοῦτο καὶ τὴν  mar,  es  inevitable  que  la  tierra  y  todo  lo  que
       γῆν  καὶ  πάντα  τὰ  φερόμενα  τοῖς  ῥεύμασιν  transportan las corrientes se vea impulsado y no
       ἀνάγκη προωθεῖσθαι καὶ μὴ λαμβάνειν μονὴν  encuentre reposo ni estabilidad. 5 Pero cuando las
       μηδὲ στάσιν  ἁπλῶς: [5]  ὅταν δὲ  διὰ  τὸ  βάθος  corrientes ya se diluyen por la profundidad y la
       ἤδη  καὶ  πλῆθος  τῆς  θαλάττης  ἐκλύηται  τὰ  masa de las aguas marinas, es lógico que el limo
       ῥεύματα, τότ᾽ εἰκὸς ἤδη κατὰ φύσιν φερόμενον  caído  hacia  abajo  por  ley  natural,  se  detenga  y
       κάτω μονὴν καὶ στάσιν λαμβάνειν τὸν χοῦν. [6]  adquiera consistencia. 6 Por esta razón las barras
       δι᾽ ἃ δὴ τῶν μὲν λάβρων καὶ μεγάλων ποταμῶν  de los ríos grandes e impetuosos están lejos, y las
       τὰ μὲν χώματα μακρὰν συνίσταται, τὰ δὲ παρὰ  aguas  próximas  a  la  tierra  son  profundas;  las



     101  Término griego, cuyo significado es «los pechos».
   387   388   389   390   391   392   393   394   395   396   397