Page 392 - Ίστοριών τα σωζόμενα • Historias (Libros I-IV)
P. 392
τοῦτο γὰρ νοείσθω νῦν— ἀνάγκη τελειωθῆναι tiempo ilimitado, aunque se haga en proporciones
κατὰ τὴν πρόθεσιν. mínimas, nótese ello bien, forzosamente llegue al
[7] ὅταν δὲ μὴ τὸ τυχόν, ἀλλὰ καὶ λίαν πολύς término previsto según su sentido. 7 Y si el aluvión
τις εἰσφέρηται χοῦς, φανερὸν ὡς οὐ ποτέ, que se acumula no lo hace en cantidades mínimas,
ταχέως δὲ συμβήσεται γενέσθαι τὸ νῦν δὴ sino lo contrario, muy grandes, esto que
λεγόμενον ὑφ᾽ ἡμῶν. [8] ὃ δὴ καὶ φαίνεται anunciamos ocurrirá dentro de poco. 8 Y se ve que
γινόμενον. τὴν μὲν οὖν Μαιῶτιν ἤδη κεχῶσθαι ya ha ocurrido, pues el Lago Meótido ya ahora se
συμβαίνει: τὸ γάρ τοι πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἐν ha rellenado; en su mayor parte tiene de cinco a
ἑπτὰ καὶ πέντε ὀργυιαῖς ἐστι: διὸ καὶ πλεῖν siete brazas de profundidad, y no es navegable por
αὐτὴν οὐκέτι δύνανται ναυσὶ μεγάλαις χωρὶς naves de gran calado si no las guía un práctico. 9
καθηγεμόνος. [9] οὖσά τ᾽ ἐξ ἀρχῆς θάλαττα Al principio era un mar que comunicaba con el
σύρρους τῷ Πόντῳ, καθάπερ οἱ παλαιοὶ Ponto Euxino, según el testimonio unánime de los
συμφωνοῦσι, νῦν ἐστι λίμνη γλυκεῖα, τῆς μὲν antiguos, pero ahora es un lago de agua dulce,
θαλάττης ἐκπεπιεσμένης ὑπὸ τῶν ἐγχωμάτων, pues la del mar se vio impulsada por aluviones, y
τῆς δὲ τῶν ποταμῶν εἰσβολῆς ἐπικρατούσης. ha prevalecido el agua de los ríos. 10 Algo
[10] ἔσται δὲ καὶ περὶ τὸν Πόντον παραπλήσιον, semejante ocurrirá en el Ponto Euxino, es más,
καὶ γίνεται νῦν: ἀλλ᾽ οὐ λίαν τοῖς πολλοῖς ἐστι ocurre ya, pero todavía hay muchos que no lo
καταφανὲς διὰ τὸ μέγεθος τοῦ κοιλώματος. comprenden por la enormidad de su cuenca. Pero
τοῖς μέντοι γε βραχέα συνεπιστήσασι καὶ νῦν ya ahora es claro este hecho a los que se detienen
ἐστι δῆλον τὸ γινόμενον. algo a observarlo, por poco que sea.
41 [1] τοῦ γὰρ Ἴστρου πλείοσι στόμασιν ἀπὸ τῆς 41 En efecto, el río Danubio, procedente de
Εὐρώπης εἰς τὸν Πόντον εἰσβάλλοντος, Europa, desemboca en el Ponto por numerosas
συμβαίνει πρὸς τοῦτον σχεδὸν ἐπὶ χίλια στάδια bocas, y frente a él se ha formado una barra de casi
συνεστάναι ταινίαν ἡμέρας δρόμον ἀπέχουσαν mil estadios, que dista de tierra firme un día de
τῆς γῆς [ἥτις νῦν συνέστηκεν] ἐκ τῆς τοῖς navegación; esta barra se ha formado por el
στόμασιν εἰσφερομένης ἰλύος: [2] ἐφ᾽ ἣν ἔτι aluvión transportado desde las bocas. 2 Los que
πελάγιοι τρέχοντες οἱ πλέοντες τὸν Πόντον navegan por el Ponto Euxino corren, aun en alta
λανθάνουσιν ἐποκέλλοντες νυκτὸς ἐπὶ τοὺς mar, por encima de esta barra, y por la noche
τόπους. καλοῦσι δ᾽ αὐτοὺς οἱ ναυτικοὶ Στήθη. embarrancan en estos lugares, de los que no se han
apercibido. Los navegantes llaman a este paraje
[3] τοῦ δὲ μὴ παρ᾽ αὐτὴν συνίστασθαι τὴν γῆν, Stéthé . 3 He aquí la causa que, según parece, hace
101
ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸ πολὺ προωθεῖσθαι τὸν χοῦν, que el limo no se detenga junto a la tierra firme,
ταύτην νομιστέον εἶναι τὴν αἰτίαν. sino que se vea empujado mucho más lejos.
[4] ἐφ᾽ ὅσον μὲν γὰρ αἱ ῥύσεις τῶν ποταμῶν διὰ 4 Mientras las corrientes de los ríos, por la fuerza
τὴν βίαν τῆς φορᾶς ἐπικρατοῦσι καὶ de su empuje, dominan y desplazan el agua del
διωθοῦνται τὴν θάλατταν, ἐπὶ τοσοῦτο καὶ τὴν mar, es inevitable que la tierra y todo lo que
γῆν καὶ πάντα τὰ φερόμενα τοῖς ῥεύμασιν transportan las corrientes se vea impulsado y no
ἀνάγκη προωθεῖσθαι καὶ μὴ λαμβάνειν μονὴν encuentre reposo ni estabilidad. 5 Pero cuando las
μηδὲ στάσιν ἁπλῶς: [5] ὅταν δὲ διὰ τὸ βάθος corrientes ya se diluyen por la profundidad y la
ἤδη καὶ πλῆθος τῆς θαλάττης ἐκλύηται τὰ masa de las aguas marinas, es lógico que el limo
ῥεύματα, τότ᾽ εἰκὸς ἤδη κατὰ φύσιν φερόμενον caído hacia abajo por ley natural, se detenga y
κάτω μονὴν καὶ στάσιν λαμβάνειν τὸν χοῦν. [6] adquiera consistencia. 6 Por esta razón las barras
δι᾽ ἃ δὴ τῶν μὲν λάβρων καὶ μεγάλων ποταμῶν de los ríos grandes e impetuosos están lejos, y las
τὰ μὲν χώματα μακρὰν συνίσταται, τὰ δὲ παρὰ aguas próximas a la tierra son profundas; las
101 Término griego, cuyo significado es «los pechos».