Page 25 - Mishley
P. 25
משלי
21דעם צדיק װעט ניט א ַײנפֿאַלן קײן שום אומרעכט,
אָבער די ר ָשעים ז ַײנען פֿול מיט בײז.
22אַן אומװערדיקײט ב ַײ גאָט ז ַײנען ליגנערישע ליפּן,
און ז ַײן ָרצון ,די װאָס באַגײען זיך װאָרהאַפֿטיק.
23אַ קלוגער מענטש פֿאַרדעקט די קענשאַפֿט,
אָבער דאָס האַרץ פֿון די נאַרן רופֿט אױס די טיפּשות.
24די האַנט פֿון די פֿלײסיקע װעט געװעלטיקן,
און די אָפּגעלאָזטע װעט װערן צו צינדז.
25איז דאָ אַ זאָרג אין עמיצנס האַרצן ,זאָל מען זי פֿאַרדריקן,
װאָרום אַ גוט װאָרט מאַכט זי פֿרײלעך.
26דער צדיק געפֿינט אױס פֿון ז ַײן חבֿר,
און דער װעג פֿון די ר ָשעים פֿאַרפֿירט זײ.
27דער אָפּגעלאָזטער װעט ניט כאַפּן ז ַײן פֿאַנג,
און דאָס ט ַײערסטע גוטס פֿון אַ מענטשן איז פֿלײסיק ז ַײן.
28אין דעם שטעג פֿון גערעכטיקײט איז לעבן,
און אױפֿן שליאַך פֿון איר װעג איז ניטאָ קײן טױט.
1אַ קלוגער זון לאָזט זיך לערנען פֿון פֿאָטער,יג
אָבער דער שפּעטער װיל ניט הערן אַ בײזער.
2פֿון דער פֿרוכט פֿון ז ַײן מױל עסט אַ מענטש גוטס,
אָבער דער באַגער פֿון די פֿעלשער איז אומרעכט.
3דער װאָס פּאַסט אױף ז ַײן מױל ,פֿאַרהיט ז ַײן זעל,
דער װאָס שפּאַרט אױף ז ַײנע ליפּן ,אױף אים װעט ז ַײן אַ בראָך.
4די זעל פֿון דעם פֿױלן גאַרט און האָט גאָרנישט,
אָבער די זעל פֿון די פֿלײסיקע װעט װערן פֿעט.
