Page 42 - Mishley
P. 42
משלי
22די תּאװה פֿון אַ מענטשן איז ז ַײן שאַנד;
און בעסער אַן אָרימאַן אײדער אַ ַכּזבֿן.
23מורא פֿאַר גאָט פֿירט צום לעבן,
און מע בל ַײבט זאַט ,און װערט ניט געשטראָפֿט מיט קײן בײז.
24אַז דער פֿױלער שטעקט אַר ַײן ז ַײן האַנט אין שיסל,
װיל ער זי צו מאָל ניט צוטראָגן צו ז ַײן מױל.
25שלאָגסטו דעם שפּעטער ,װערט דער נאַר געש ַײט,
און מוסערט מען דעם פֿאַרשטענדיקן ,לערנט ער װיסן.
26אַ זון װאָס ברענגט שאַנד און חרפּה,
פֿאַרװיסט ז ַײן פֿאָטער ,פֿאַרטר ַײבט ז ַײן מוטער.
27הער אױף ,מ ַײן זון – אױב דו װילסט פֿאָלגן מוסר –
צו װ ַײכן פֿון די װערטער פֿון קענשאַפֿט.
28גערעכטיקײט שפּאָט פֿון דעם נידערטרעכטיקן עדות,
און פֿאַלשקײט צעמישט דאָס מױל פֿון די ר ָשעים.
29אָנגעברײט פֿאַר די שפּעטער ז ַײנען שטראָפֿן,
און קלעפּ פֿאַרן רוקן פֿון די נאַרן.
1אַ שפּעטער איז דער װ ַײן ,אַ ליאַרעמער דער טראַנק,
און איטלעכער װאָס גיט זיך אָפּ דערמיט ,איז ניט קײן חכם.כ
2אַ ברום װי פֿון אַ יונגן לײב איז דעם מלכס אימה,
דער װאָס דערצערנט אים פֿאַרזינדיקט ז ַײן לעבן.
3אַ כּבֿוד פֿאַר אַ מענטשן איז זיך אָפּצוהאַלטן פֿון קריג,
אָבער איטלעכער נאַר ברעכט אַרױס.
4דער פֿױלער אַקערט ניט אום װינטער,
און אין שניטצ ַײט בעטלט ער ,און האָט גאָרנישט.
