Page 148 - Yirmiyohu
P. 148

‫ירמיה‬

                                     ‫אַלע שפּאַנער פֿון בױגן‪,‬‬
        ‫װאַרפֿט אױף איר‪ ,‬איר זאָלט ניט שפּאָרן קײן פֿ ַײלן‪,‬‬

                         ‫װאָרום צו גאָט האָט זי געזינדיקט‪.‬‬
                             ‫‪ 15‬שאַלט אױף איר רונד אַרום‪,‬‬
                                 ‫זי האָט זיך אונטערגעגעבן;‬

                          ‫געפֿאַלן ז ַײנען אירע גרונטפֿעסטן‪,‬‬
                           ‫צעשטערט געװאָרן אירע מױערן;‬
                         ‫װאָרום דאָס איז די נקמה פֿון גאָט‪,‬‬

                                       ‫ז ַײט זיך נוֹקם אָן איר;‬
                               ‫װי זי האָט געטאָן‪ ,‬טו צו איר‪.‬‬
                            ‫‪ 16‬פֿאַרשנ ַײדט אַ ז ֵײער פֿון בבֿל‪,‬‬
       ‫און דעם װאָס האַלט אַ שנ ַײדמעסער אין שניטצ ַײט;‬
                   ‫פֿון װעגן דער שװערד װאָס פֿאַרטיליקט‪,‬‬
                ‫װעלן זײ איטלעכער צו ז ַײן פֿאָלק זיך קערן‪,‬‬
            ‫און איטלעכער צו ז ַײן לאַנד װעלן זײ אַנטלױפֿן‪.‬‬

                         ‫‪ 17‬אַ צעשפּרײטע שאָף איז ישׂראל‪,‬‬
                               ‫ל ַײבן האָבן אים פֿאַרשטױסן;‬

        ‫דער ערשער האָט אים געגעסן דער מלך פֿון אַשור‪,‬‬
        ‫און דער דאָזיקער לעצטער האָט אים צעב ַײנערט –‬

                            ‫נבו ַכדראָא ַצר דעם מלך פֿון בבֿל‪.‬‬
               ‫‪ 18‬דרום האָט אַזױ געזאָגט יהוה פֿון צ ָבאוֹת‪,‬‬

                                       ‫דער גאָט פֿון ישׂראל‪:‬‬
‫זע‪ ,‬איך רעכן זיך מיט דעם מלך פֿון בבֿל און מיט ז ַײן לאַנד‪,‬‬
‫אַזױ װי איך האָב זיך אָפּגערעכנט מיט דעם מלך פֿון אַשור‪.‬‬

     ‫‪ 19‬און איך װעל אומקערן ישׂראל צו ז ַײן פֿיטערפּלאַץ‪,‬‬
              ‫און ער װעט זיך פֿיטערן אױפֿן ַכּר ֶמל און ב ָשן‪,‬‬
                     ‫און אױפֿן געבערג פֿון אפֿרים און ָגל ָעד‬
                                      ‫װעט זיך זעטן ז ַײן זעל‪.‬‬

          ‫‪ 20‬אין יענע טעג און אין יענער צ ַײט‪ ,‬זאָגט גאָט‪,‬‬
                      ‫װעט געזוכט װערן די זינד פֿון ישׂראל‪,‬‬
                                         ‫און זי װעט ניט ז ַײן‪,‬‬
                                   ‫און די חטאים פֿון יהודה‪,‬‬
                            ‫און זײ װעלן ניט געפֿונען װערן‪,‬‬

   ‫װאָרום איך װעל פֿאַרגעבן די װאָס איך װעל איבערלאָזן‪.‬‬
‫‪ 21‬אױף דעם לאַנד מ ָר ַת ִים מאַך ָחרב און חרם הינטער זײ‪,‬‬
   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153