Page 157 - Yirmiyohu
P. 157
ירמיה
און א ַײנגענומען געװאָרן דער לױב פֿון דער גאַנצער ערד!
װי איז בבֿל צו װיסט געװאָרן
צװישן די פֿעלקער!
42אױפֿגעגאַנגען איז ער אים אױף בבֿל;
פֿון ז ַײנע פֿיל אינדן איז זי פֿאַרדעקט געװאָרן.
43אירע שטעט ז ַײנען געװאָרן אַ װיסטעניש,
אַ טרוקן לאַנד און אַ מדבר,
אַ לאַנד װאָס קײן שוממענטש װױנט ניט דערין,
און קײן מענטשנקינד גײט ניט דורך דערין.
44און איך װעל זיך אָפּרעכענען מיט בל אין בבֿל,
עף און װעל אַרױסציען ז ַײן שלונג פֿון ז ַײן מױל,
און מער װעלן ניט שטראָמען צו אים פֿעלקער;
אױך די מױער פֿון בבֿל טוט פֿאַלן.
45גײט אַרױס פֿון איר ,מ ַײן פֿאָלק,
און ראַטעװעט איטלעכער ז ַײן נפֿש,
פֿון דעם גרימצאָרן פֿון גאָט.
46און זאָל ניט שלאַף װערן א ַײער האַרץ,
אַז איר זאָלט מוֹרא האָבן
פֿאַר דער הערונג װאָס װערט געהערט אין לאַנד;
װאָרום אַ הערונג װעט קומען אײן יאָר,
און דאָס יאָר נאָכדעם אַ הערונג,
און רױב װעט ז ַײן אין לאַנד,
אַ געװעלטיקער קעגן אַ געװעלטיקער.
47פֿאַר װאָר ,זע ,טעג קומען,
און איך װעל זיך אָפּרעכענען מיט די געצן פֿון בבֿל,
און איר גאַנץ לאַנד װעט זיך שעמען,
און אַלע אירע דערשלאָגענע װעלן פֿאַלן אין איר מיט.
48און זינגען װעלן איבער ָגבל
הימל און ערד און אַלץ װאָס אין זײ;
װאָרום פֿון צפֿון װעלן קומען אױף איר
די פֿאַרװיסטערס ,זאָגט גאָט.
49אױך בבֿל איז צום פֿאַלן,
איר דערשלאָגענע פֿון ישׂראל!
אױך אין בבֿל טוט מען פֿאַלן,
איר דערשלאָגענע פֿון דער גאַנצער ערד!
