Page 19 - Yirmiyohu
P. 19
ירמיה
זײ שטעלן אַ פּאַסטקע ,מענטשן פֿאַנגען זײ.
27װי אַ שט ַײג פֿון מיט פֿױגלען,
אַזױ ז ַײנען זײערע ה ַײזער פֿול ם
איט באַטרוג;
דרום ז ַײנען זײ גרױס און ר ַײך געװאָרן.
28פֿעט ,גראָב ז ַײנען זײ געװאָר;
יאָ ,זײ שט ַײג אַריבער אין בײזע שטיק.
פֿאַר רעכט נעמען זײ זיך ניט אָן,
פֿאַרן רעכט פֿון יתום ,אַז זײ זאָלן עס דורכפֿירן;
און דעם משפּט פֿון די ראָימע משפּטן זײ ניט.
29זאָל איך דערפֿאַר זיך ניט אָפּרעכענען?
זאָגט גאָט;
זאָל אָן אַ פֿאָלק װי דאָס דאָזיקע
זיך ניט נוֹקם ז ַײן מ ַײן זעל?
30אַ שרעק און שױדער
געשעט אין לאַנד:
31די נבֿיאים זאָגן נבֿיאות אױף ליגן,
און די ְכֹּהנים געװעלטיקן זײ צו דער האַנט,
און מ ַײן פֿאָלק האָט עס ליב אַזױ;
אָבער װאָס װעט איר טאָן צום ָסוף דערפֿון?
1אַנטרינט ,איר קינדער פֿון בנימין,ו
אַרױס פֿון ירו ָש ַל ִים,
און אין תּקוֹ ַע בלאָזט אַ שוֹפֿר,
און אין בעתֶ -כּ ֶרם הײבט אױף אַ צײכן,
װאָרום אַן אומגליק קוקט אַרױס פֿון צפֿון,
און אַ בראָך אַ ברױסער.
2די שײנע און פֿאַרצערטלטע,
די טאָכטער ִציוֹן טאָ איך פֿאַרשנ ַײדן.
3צו איר קומען פֿאַרסטוכער מיט זײערע סטאַדעס,
זײ שטעלן אױף געצעלטן רונד אַרום איר,
זײ פֿיטערן איטלעכער זיך צו דער האַנט.