Page 22 - Yirmiyohu
P. 22
ירמיה
די פֿרוכט פֿון זײערע טראַכטונגען,
װ ַײל זײ האָבן מ ַײנע װערטער ניט פֿאַרנומען,
און מ ַײן תּוֹרה – זי האָבן זײ פֿאַראַכט.
20צו װאָס מיר דען װ ַײרױך װאָס קומט פֿון שבאָ,
און גוטער געװירצראָר פֿון אַ װ ַײטן לאַנד?
א ַײערע בראַנדאָפּפֿער ז ַײנען ניט צו באַװיליקונג,
און א ַײערע שלאַכטאָפּפֿער ז ַײנען מיר ניט אָנגעלײגט.
21דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט:
זע ,איך לײג שטרױכלונגען פֿאַר דעם דאָזיקן פֿאָלק,
און שטרױכלען װעלן דורך זײ
פֿאָטערס און זין אין אײנעם
דער שכן און ז ַײן חבר;
און זײ װעלן אונטערגײן.
22אַזױ האָט גאָט געזאָגט:
זע ,אַ פֿאָלק קומט פֿון צפֿון-לאַנד,
און אַ גרױסע אומה דערװעקט זיך פֿון די עקן ערד.
23בױגן און שפּיז האַלטן זײ,
אַכָזרים ז ַײנען זײ ,און האָבן קײן רכמנות ניט;
זײער ָקול ברומט װי דער אים,
און אױף פֿערד ר ַײטן זײ;
אױסגעשטעלט װי אײן מאַן צו מלחמה
אױף דיר ,טאָכטער ִציוֹן.
24מיר האָבן געהערט ז ַײן הערונג,
אונדזערע הענט ז ַײנען שלאַף געװאָרן,
אַן אַנגסט האָט אונדז באַנומען,
אַ װ ַײטאָק װי אַ געװינערין.
25זאָלסט ניט אַרױס אין פֿעלד,
און אין װעג זאָלסטו ניט גײן,
װאָרום די שװערד פֿון דעם פֿ ַײנט
איז אַ שרעק רונד אַרום.
26טאָכטער מ ַײן פֿאָלק ,גורט אָן זאַק,
און ק ַײקל זיך אין אַש;
אַ טרױער װי נאָך אַן אײנאײניציקן מאַך דיר,
אַ ביטערע קלאָג,
