Page 55 - Yirmiyohu
P. 55
ירמיה
און גאָט איז ז ַײן פֿאַרזיכערונג!
8װאָרום ער װעט ז ַײן װי אַ בױם געפֿלאַנצט ב ַײ װאַסער,
װאָס ב ַײ אַ באַך לאָזט ער אַרױס ז ַײנע װאָרצלען,
און ער מערקט ניט װען עס קומט אַ היץ,
און ז ַײן בלאַט איז גרין,
און אין אַ יאָר פֿון טריקעניש דאגהט ער ניט,
און הערט ניט אױף טראָגן פֿרוכט.
9פֿאַרדרײטער פֿון אַלץ איז דאָס האַרץ,
און שװאַך איז עס – װער קען עס קאָנען?
10איך ,גאָט ,טו פֿאָרשן דאָס האַרץ,
טו פֿרוּװן די נירן,
כּדי צו געבן איטלעכן לױט ז ַײנע װעגן,
לױט דער פֿרוכט פֿון ז ַײנע מעשׂים.
11אַ פֿעלדהון װאָס בװריט אױף װאָס זי האָט ניט געלײגט,
איז דער װאָס מאַכט אַן עשירות ,אָבע רניט מיט גערעכטיקײט;
אין העלפֿט פֿון ז ַײנע טעג װעט ער עס פֿאַרלאָזן,
און אין ז ַײן ָסוף װעט ער בל ַײבן אַ מנוּװל.
12דו טראָן פֿון פּראַכטיקײט ,דערהױבן פֿון אָנהײב אָן,
דו אָרט פֿון אונדזער הײליקײט,
13דו האָפֿענונג פֿון ישׂראל ,גאָט,
אַלע װאָס פֿאַרלאָזן דיך ,װעלן פֿאַרשעמט װערן;
און די אָפּגעקערטע פֿון מיר
װעלן אין דער ערד װאַרשריבן װערן,
װ ַײל זײ האָבן פֿאַרלאָזן גאָט,
דעם קװאַל פֿון לעבעדיקע װאַסער.
14הײל מיך ,גאָט ,איך זאָל געהײלט װערן,
העלף מיך ,איך זאָל גהאָלפֿן װערן,
װאָרום דו ביסט מ ַײן לױב.
15זע ,זײ זאָגן צו מיר:
װוּ איז דאָס װאָרט פֿון גאָט?
זאָל עס נאָר קומען.
16און איך ,ניט איך בין אַנטלאָפֿן
