Page 92 - Yirmiyohu
P. 92
ירמיה
און זײ װעלן ניט געמינערט װערן,
און איך װעל זײ פֿאַרברעסערן,
און זײ װעלן ניט געװינציקט װערן.
20און ז ַײנע קינדער װעלן ז ַײן װי פֿריער,
און ז ַײן עדה װעט שטײן פֿעסט פֿאַר מיר;
און איך װעל זיך רעכענען מיט אַלע ז ַײנע דריקער.
21און ז ַײן פֿירשט װעט ז ַײן פֿון אים אַלײן,
און ז ַײן געװעלטיקער װעט פֿון ז ַײן מיט אַרױס;
22און איך װעל אים דערנענטערן,
און ער װעט גענען צו מיר;
װאָרום װער איז דער װאָס קען א ַײנשטעלן ז ַײן האַרץ
צו גענענען צו מיר? זאָגט יהוה.
און איר װעט מיר ז ַײן צום פֿאָלק,
און איך װעל א ַײך ז ַײן צום גאָט.
23זע ,אַ שטורעם פֿון גאָט,
אַ גרימצאָרן איז אַרױס,
אַ ר ַײסיקער שטורעמװינט;
אױף דעם קאָפּ פֿון די רשעים װעט ער פֿאַלן.
24ניט אָפּגײן װעט דער צאָרן פֿון גאָט,
ביז ער טוט ,און ביז ער איז מקיים,
די טראַכטונגען פֿון ז ַײן האַרצן;
אין ָסוף פֿון די טעג װעט איר דאָס פֿאַרשטײן.
25אין יענער צ ַײט ,זאָגט יהוה,
װעל איך ז ַײן צום גאָט ב ַײ אַלע משפּחות פֿו ישׂראל,
און זײ װעלן מיר ז ַײן צום פֿאָלק.
1אַזױ האָט גאָט געזאָגט:לא
געפֿונען האָט ל ַײטזעליקײט אין מדבר
דאָס פֿאָלק פֿון שװערד געבליבן;
גײ אים באַרוען ,ישׂראל.
2פֿון װ ַײטן האָט גאָט זיך באַװיזן צו מיר:
יאָ ,אײביקע ליבשאַפֿט האָב איך דיך ליב,
דרום צי איך דיך צו מיט גענאָד.
