Page 96 - Yirmiyohu
P. 96
ירמיה
25דערױף האָב איך זיך אױפֿגעכאַפּט און מיך אומגעקוקט;
און מ ַײן שלאָף איז מיר זיך געװען.
26זע ,טעג קומען ,זאָגט גאָט,
און איאָך װעל פֿאַרז ֵײען דאָס הױז פֿון ישׂראל
און דאָס הױז פֿון יהודה,
מיט זאָמען פֿון מענטשן ,און מיט זאָמען פֿון בהמות.
27און עס װעט ז ַײן,
אַזױ װי איך האָב אױפֿגעפּאַסט אױף זײ,
אױסצור ַײסן און א ַײנצוּװאַרפֿן,
און צו צעשטערן און אונטערצוברענגען ,און בײז צו טאָן,
אַזױ װעל איך אױפֿפּאַסן אױף זײ,
צו בױען און צו פֿלאַנצן ,זאָגט גאָט.
28אין יענע טעג װעט מען מער ניט זאָגן:
די פֿאָטערס האָבן געגעסן זױערע װ ַײנטרױבן,
און די צײן פֿון די זין ז ַײנען האַיליק.
29נ ַײערט איטלעכער פֿאַר ז ַײן זינד װעט שטאַרבן;
יעטװעדער מענטש װאָס עסט די זױערע װ ַײנטרױבן,
ז ַײנע צײן װעלן האַיליק װערן.
30זע ,טעג קומע ,זאָגט גאָט,
און איך װעל שליסן מיט דעם הױז פֿון ישׂראל,
און מיאָט דעם הױז פֿון יהודה,
אַ נ ַײעם בונד;
31ניט װי דער בונד װאָס איך האָב געשלאָסן
מיט זײערע עלטערן
אין דעם טאָג װאָס איך האָב אָנגענומען זײער האַנט
זײ אַרױסצוציען פֿון לאַנד ִמצ ַר ִים;
װאָרום זײ האָבן פֿאַרשטערט מ ַײן בונד,
הגם איך בין געװען זײער האַר ,זאָגט גאָט.
32נ ַײערט דאָס װעט ז ַײן דער בונד װאָס איך װעל שליסן
מיט דעם הױז פֿון ישׂראל נאָך יענע טאָג ,זאָגט גאָט:
איך גיב אַר ַײן מ ַײן תּוֹרה אין זײ,
און אױף זײער האַרצן װעל איך זי אױפֿשר ַײבן;
און איך װעל זײ ז ַײן צום גאָט,