Page 95 - Yirmiyohu
P. 95
ירמיה
18װאָרום נאָך מ ַײן אָפּקערונג
האָב איך חרטה געהאַט,
און נאָך מ ַײן געװאָרן װערן,
האָב איך זיך געשלאָגן אױפֿן דיך;
איך שעם זיך און בין אין ִביוש,
װ ַײל איך טראָג די שאַנד פֿון מ ַײן יוגנט.
19איז מיר אַ ט ַײער זון אפֿרים,
צי אַ קינד אַ געצערטלטס?
װאָרום װי נאָר איך רעד פֿון אים;
בענקען בענק איך װידער נאָך אים:
דרום ברומען מ ַײנע אינגעװײד צו אים;
דערבאַרימען װעל איך אים דערבאַרימען ,זאָגט גאָט.
20שטעל דיר צײכנס,
מאַך דיר װעגשטאַנגען,
גיב אַכט אױף דעם שטעג,
דעם װעג װאָס דו ביסט געגאַנגען;
קער זיך אום ,יונגפֿרױ ישׂראל,
קער זיך אום צו די דאָזיקע שטעט ד ַײנע.
21ביז װאַנען װעסטו זיך אָפּדרײען,
טאָכטער װידערשפּעניקע?
פֿאַר װאָר ,גאָט האָט באַשאַפֿן אַ נ ַײס אױף דער ערד:
די װ ַײבספּאַרשױן זאָל זיך ַשדכען צום מאַן.
22אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צ ָבאוֹת ,דער גאָט פֿון ישׂראל:
מע װעט נאָך זאָגן דאָס דאָזיקע װאָרט
אין לאַנד פֿון יהודה ,און אין ז ַײנע שטעט,
װען איך קער אום זײער געװאַנגענשאַפֿט:
גאָט זאָל דיך גענטשן ,װױנונג פֿון גערעכטיקײט,
הײליקער באַרג!
23און יהודה און אַלע ז ַײנע שטעט
װעלן דרינען זיצן אין אײנעם:
אַקערל ַײט ,און די װאָס ציען מיט סטאַדיעס.
24װאָרום איך דערקװיק די מידע זעל,
און איטלעך זעל װאָס שמאַכט ,טו איך אָנפֿילן.
