Page 109 - Thilim
P. 109
תּהלים
1פֿון די קינדער פֿון קֹ ַרח אַ מזמור; אַ ליד.פּז
ז ַײן גרונטפֿעסט איז אױף די הײליקע בערג.
2גאָט האָט ליב די טױערן פֿון ִציון
מער פֿון אַלע װױנונגען פֿון יעקבֿ.
3פּראַכטיקס װערט גערעדט פֿון דיר,
דו שטאָט פֿון גאָטֶ .ס ָלה.
4איך דערמאָן ַר ַהבֿ און ָבבֿל פֿאַר מ ַײנע באַקענטע;
אָט איז פּ ֶל ֶשת ,און צור מיט כּוּש:
„דער דאָזיקער איז אין איר געבאָרן געװאָרן”.
5אָבער פֿון ִציון װערט געזאָגט:
„דער און יענער איז דאָרטן געבאָרן געװאָרן,
און דער אײבערשטער אַלײן באַפֿעסטיקט זי”.
6גאָט צײלט ב ַײם פֿאַרשר ַײבן די פֿעלקער:
דער דאָזיקער איז דאָרטן געבאָרן געװאָרןֶ .ס ָלה.
7יאָ ,אַזױ װי פֿלײטנשפּילער זינגען
אַלע מ ַײנע אינגעװײד ,פֿון דיר.
1אַ געזאַנג; אַ מזמור פֿון די קינדער פֿון קֹ ַרח;
פֿאַר דעם געזאַנגמ ַײסטער,פּח
אױף ַמח ַלת ל ַענות; אַ באַטראַכטונג פֿון ֵהי ָמן דעם ֶאז ָרחי.
2יהוה דו גאָט פֿון מ ַײן הילף,
בעת איך שר ַײ ב ַײ נאַכט פֿאַר דיר,
3זאָל קומען מ ַײן תּפֿילה פֿאַר דיר;
נ ַײג ד ַײן אױער צו מ ַײן רוף.
4װאָרום זאַט מיט אומגליקן איז מ ַײן זעל,
און מ ַײן לעבן האָט צו דער אונטערערד דערגרײכט.
5איך װער גערעכנט מיט גענידערטע אין גרוב,
איך בין געװאָרן װי אַ מענטש אָן כּוח,
6אַן אָפּגעזונדערטער צװישן מתים;
װי דערשלאָגענע װאָס ליגן אין קבֿר,
װאָס דו דערמאָנסט זײ ניט מער,
און זײ ז ַײנען פֿון ד ַײן האַנט פֿאַרשניטן.
