Page 112 - Thilim
P. 112
תּהלים
20האָסט אַ מאָל אין אַ זעונג גערעדט צו ד ַײנע פֿרומע,
און האָסט געזאָגט :איך האָב אַרױפֿגעטאָן הילף אױף אַ ִגבור,
איך האָב דערהױבן אַן אױסדערװײלטן פֿון פֿאָלק.
21איך האָב געפֿונען דוד מ ַײן קנעכט,
איך האָב מיט מ ַײן הײליקן אײל אים געזאַלבט;
22אַז מ ַײן האַנט זאָל ז ַײן פֿעסט מיט אים,
און מ ַײן אָרעם זאָל אים שטאַרקן.
23קײן פֿ ַײנט זאָל ניט מאָנען פֿון אים,
און קײן באַ ַעװלער זאָל אים ניט פּ ַײניקן.
24און איך װעל צעשטױסן ז ַײנע דריקער פֿון פֿאַר אים,
און ז ַײנע ָשׂונאים װעל איך שלאָגן.
25און מ ַײן טר ַײשאַפֿט און מ ַײן ֶחסד װעלן ז ַײן מיט אים,
און דורך מ ַײן נאָמען װעט דערהױבן װערן ז ַײן האָרן.
26און איך װעל אַרױפֿטאָן אױפֿן ים ז ַײן האַנט,
און אױף די ט ַײכן ז ַײן רעכטע.
27ער װעט מיך רופֿן :מ ַײן פֿאָטער ביסטו,
מ ַײן גאָט ,און דער פֿעלדז פֿון מ ַײן הילף;
28אױך איך װעל אים מאַכן פֿאַרן ב ָכור,
פֿאַרן העכסטן איבער די מלכים פֿון דער ערד.
29אױף אײביק װעל איך אים היטן מ ַײן ֶחסד,
און מ ַײן בונד װעט אים בל ַײבן געטר ַײ.
30און איך װעל אָנהאַלטן שטענדיק ז ַײן זאָמען,
און ז ַײן טראָן װי די טעג פֿון די הימלען.
31אַז ז ַײנע קינדער װעלן פֿאַרלאָזן מ ַײן תּורה,
און אין מ ַײנע געזעצן װעלן זײ ניט גײן;
32אַז מ ַײנע חוקים װעלן זײ פֿאַרשװעכן,
און מ ַײנע געבאָט װעלן זײ ניט היטן;
33װעל איך שטראָפֿן מיט אַ רוט זײער פֿאַרברעך,
און מיט פּלאָגן זײער זינד.
34אָבער מ ַײן ֶחסד װעל איך ניט פֿאַרשטערן פֿון אים,
און ניט פֿעלשן אָן מ ַײן טר ַײשאַפֿט.
35איך װעל ניט פֿאַרשװעכן מ ַײן בונד,
און דעם אַרױסלאָז פֿון מ ַײנע ליפּן װעל איך ניט ב ַײטן.
36אײן מאָל האָב איך געשװאָרן אין מ ַײן הײליקײט:
אױב איך װעל פֿעלשן אָן ָד ִודן!
37ז ַײן זאָמען זאָל ז ַײן אײביק,
