Page 117 - Thilim
P. 117
תּהלים
10װאָרום אָט ד ַײנע פֿ ַײנט ,גאָט,
װאָרום אָט ד ַײנע פֿ ַײנט װעלן אונטערגײן,
צעשפּרײט װעלן װערן אַלע טוער פֿון אומרעכט.
11און האָסט דערהײכט װי ב ַײ אַ װיזלטיר מ ַײן האָרן;
איך האָב מיך באַזאַלבט מיט פֿרישן אײל.
12און מ ַײן אױג האָט זיך אָנגעזען אױף מ ַײנע לױערער;
אױף די שלעכטסטוער װאָס שטײען אָן אױף מיר,
הערן מ ַײנע אױערן זיך אָן.
13דער צדיק װעט בלִיען װי אַ טײטלבױם,
װי אַ צעדערבױם אין לבֿנון װעט ער װאַקסן.
14א ַײנגעפֿלאַנצט אין הױז פֿון יהוה,
אין די הױפֿן פֿון אונדזער גאָט װעלן זײ בלִיען.
15זײ װעלן נאָך שפּראָצן אין גראָער עלטער,
פֿעט און זאַפֿטיק װעלן זײ ז ַײן;
16צו דערצײלן אַז גאָט איז רעכטפֿאַרטיק,
מ ַײן פֿעלדז װאָס קײן אומרעכט איז אין אים ניטאָ.
1גאָט טוט קיניגן;צג
ער האָט זיך מיט גרױסקײט באַקלײדט;
גאָט האָט זיך אָנגקלײדט,
מיט שטאַרקײט זיך אָנגעגורט;
אױך איז באַפֿעסטיקט די װעלט,
זי זאָל זיך ניט װאַקלען.
2פֿעסט שטײט ד ַײן טראָן פֿון אַ מאָל,
פֿון אײביק אָן ביסטו.
3די ט ַײכן ,גאָט ,האָבן אױפֿגעהױבן,
די ט ַײכן האָבן אױפֿגעהױבן זײער ָקול;
די ט ַײכן הײבן אױף זײער גערױש.
4מער פֿון די קולות פֿון װאַסערן גרױסע,
פֿון מאַכטיקע אינדן פֿון ים,
איז מאַכטיק גאָט אין דער הײך.
5ד ַײנע אָנזאָגן ז ַײנען זיכער ביז גאָר;
