Page 124 - Thilim
P. 124
תּהלים
אין ז ַײנע הױפֿן מיט לױב;
גיט אַ דאַנק צו אים ,בענטשט ז ַײן נאָמען.
5װאָרום גוט איז גאָט,
אױף אײביק איז ז ַײן ֶחסד,
און ביז ָדור-דורות ז ַײן טר ַײשאַפֿט.
1אַ מזמור פֿון ָד ִודן.
גענאָד און גערעכטיקײט װעל איך באַזינגען,קא
צו דיר גאָט װעל איך זינגען.
2איך אַכט אױפֿן ערלעכן װעג;
װען װעסטו קומען צו מיר?
איך גײ אום אין מ ַײן הױז
אין דער ערלעכקײט פֿון מ ַײן האַרצן.
3איך האַלט ניט פֿאַר מ ַײנע אױגן
אַ נידערטרעכטיקע זאַך;
דאָס טאָן פֿון די אָפּקערערס האָב איך פֿ ַײנט,
עס טוט זיך ניט באַהעפֿטן אָן מיר.
4אַ קרום האַרץ איז אָפּגעטאָן פֿון מיר,
פֿון שלעכטיקײט װײס איך ניט.
5דער װאָס באַרעדט אין פֿאַרבאָרגעניש ז ַײן חבֿר,
אים האַק איך אָפּ;
דער װאָס האָט האָפֿערדיקע אױגן און אַ שטאָלץ האַרץ,
אים קען איך ניט ל ַײדן.
6מ ַײנע אױגן ז ַײנען אױף די געטר ַײע פֿון לאַנד,
זײ זאָלן זיצן מיט מיר;
דער װאָס גײט אױפֿן װעג פֿון ערלעכקײט,
ער איז אין מ ַײן דינסט.
7אין מ ַײן הױז טאָר ניט זיצן
דער װאָס באַגײט באַטרוג; דער װאָס רעדט ליגנס
דער װאָס רעדט ליגנס
קען ניט באַשטײן פֿאַר מ ַײנע אױגן.
אַלע פֿרימאָרגן פֿאַרשנ ַײד איך
אַלע ר ָשעים פֿון לאַנד,
