Page 152 - Thilim
P. 152
תּהלים
16מיט ד ַײנע געזעצן קװיק איך מיך,
איך פֿאַרגעס ניט ד ַײן װאָרט.
ג
17באַשער ד ַײן קנעכט ,איך זאָל לעבן,
און איך װעל היטן ד ַײן װאָרט.
18אַנטפּלעק מ ַײנע אױגן ,איך זאָל זען
די װוּנדער פֿון ד ַײן תּורה.
19אַ פֿרעמדער בין איך אױף דער ערד;
ניט פֿאַרבאָרג פֿון מיר ד ַײנע געבאָט.
20צעבראָכן איז מ ַײן זעל פֿון גלוסטעניש
נאָך ד ַײנע משפּטים אין יעטװעדער צ ַײט.
21שר ַײסט אָן אױף די פֿאַרשאָלטענע מוטװיליקע,
װאָס בלאָנדזשען אַװעק פֿון ד ַײנע געבאָט.
22ק ַײקל אַראָפּ פֿון מיר שאַנד און בזיון,
װאָרום ד ַײנע אָנזאָגן האָב איך געהיט.
23הגם האַרן זיצן און רעדן קעגן מיר,
טראַכט ד ַײן קנעכט אָן ד ַײנע געזעצן,
24יאָ ,ד ַײנע אָנזאָגן ז ַײנען מ ַײן קװיקונג,
די עצה-געבער מ ַײנע.
ד
25באַהעפֿט צום שטױב איז מ ַײן זעל;
לעב מיך אױף לױט ד ַײן װאָרט.
26איך האָב דערצײלט מ ַײנע װעגן ,און דו האָסט מיר געענטפֿערט.
לערן מיך ד ַײנע געזעצן.
27דעם װעג פֿון ד ַײנע באַפֿעלן מאַך מיך פֿאַרשטײן,
און איך װעל רעדן פֿון ד ַײנע װוּנדער.
28מ ַײן זעל טרערט פֿון קומער;
ריכט מיך אױף לױט ד ַײן װאָרט.
29דעם װעג פֿון ליגן טו אָפּ פֿון מיר,
און מיט ד ַײן תּורה ל ַײטזעליק מיך.
30דעם װעג פֿון אמת האָב איך אױסגעװײלט,
ד ַײנע משפּטים האָב איך געהאַלטן פֿאַר מיר .
