Page 156 - Thilim
P. 156
תּהלים
75איך װײס ,גאָט ,אַז גערעכט ז ַײנען ד ַײנע משפּטים,
און אױס טר ַײשאַפֿט האָסטו מיך געפּ ַײניקט.
76זאָל ז ַײן ,איך בעט דיך ,ד ַײן ֶחסד מיך צו טרײסטן,
אַזױ װי ד ַײן צוזאָג צו ד ַײן קנעכט.
77זאָל קומען אױף מיר ד ַײן דערבאַרימונג ,כּדי איך זאָל לעבן,
װאָרום ד ַײן תּורה איז מ ַײן קװיקונג.
78זאָלן פֿאַרשעמט װערן די מוטװיליקע ,װ ַײל זײ האָבן מיך
געקריװדעט אומנישט;
איך װעל טראַכטן אָן ד ַײנע באַפֿעלן.
79זאָלן זיך קערן צו מיר די װאָס פֿאָרכטן דיך,
און די װאָס װײסן ד ַײנע אָנזאָגן.
80זאָל מ ַײן האַרץ ז ַײן גאַנץ אין ד ַײנע געזעצן,
כּדי איך זאָל ניט פֿאַרשעמט װערן.
כ
81מ ַײן זעל גײט אױס נאָך ד ַײן הילף,
אױף ד ַײן װאָרט טו איך האַרן.
82מ ַײנע אױגן גײען אױס נאָך ד ַײן צוזאָג,
אַזױ צו זאָגן :װען װעסטו מיך טרײסטן?
83הגם איך בין געװאָרן װי אַ לאָגל אין רױך,
האָב איך ד ַײנע געזעצן ניט פֿאַרגעסן.
84װי פֿיל ז ַײנען די טעג פֿון ד ַײן קנעכט?
װען װעסטו אַ משפּט טאָן אױף מ ַײנע נאָכיאָגער?
85די מוטװיליקע האָבן מיר געגראָבן גריבער,
װאָס איז ניט לױט ד ַײן תּורה.
86אַלע ד ַײנע געבאָט ז ַײנען װאָרהאַפֿטיק;
אומנישט האָבן זײ מיך גערודפֿט; העלף מיך.
87זײ האָבן מיך שיר פֿאַרלענדט אױף דער ערד,
אָבער איך האָב ניט פֿאַרלאָזן ד ַײנע באַפֿעלן.
88לעב מיך אױף לױט ד ַײן ֶחסד,
און איך װעל היטן דעם אָנזאָג פֿון ד ַײן מױל.
