Page 158 - Thilim
P. 158
תּהלים
104פֿון ד ַײנע באַפֿעלן װער איך פֿאַרשטאַנדיק,
דרום האָב איך פֿ ַײנט יעטװעדער װעג פֿון ליגן.
נ
105אַ ליכט פֿאַר מ ַײן פֿוס איז ד ַײן װאָרט,
און אַ ליכטיקײט פֿאַר מ ַײן שטעג.
106איך האָב געשװאָרן ,און האָב מקיים געװען,
צו היטן ד ַײנע גערעכטע משפּטים.
107איך בין געדריקט ביז גאָר,
גאָט ,לעב מיך אױף לױט ד ַײן װאָרט.
108די פֿר ַײגאָבן פֿון מ ַײן מױל באַװיליק ,איך בעט דיך ,גאָט,
און ד ַײנע משפּטים לערן מיך.
109מ ַײן נפֿש איז תּמיד אין מ ַײן האַנט,
אָבער ד ַײן תּורה האָב איך ניט פֿאַרגעסן.
110די ר ָשעים האָבן מיר אַ פּאַסטקע געשטעלט,
אָבער פֿון ד ַײנע באַפֿעלן האָב איך ניט אַװעקגעבלאָנדזשעט.
111איך האָב געמאַכט ד ַײנע אָנזאָגן פֿאַר מ ַײן אײביקער אַרב,
װאָרום זײ ז ַײנען די פֿרײד פֿון מ ַײן האַרצן.
112איך האָב גענ ַײגט מ ַײן האַרץ צו טאָן ד ַײנע געזעצן
תּמיד ביז לעצט.
ס
113צװײפֿלער האָב איך פֿ ַײנט,
נאָר ד ַײן תּורה האָב איך ליב.
114מ ַײן פֿאַרבאָרגעניש און מ ַײן שילד ביסטו,
אױף ד ַײן װאָרט טו איך האַרן.
115קערט א ַײך אָפּ פֿון מיר ,איר שלעכטסטוער,
כּדי איך זאָל היטן די געבאָט פֿון מ ַײן גאָט.
116האַלט מיך אױף לױט ד ַײן צוזאָג ,כּדי איך זאָל לעבן,
און לאָז מיך ניט פֿאַרשעמט װערן אין מ ַײן האָפֿענונג.
117לען מיך אונטער ,און לאָמיך געהאָלפֿן װערן,
און איך װעל מיך תּמיד פֿאַרנעמען מיט ד ַײנע געזעצן.
118פֿאַראַכטסט אַלע װאָס בלאָנדזשען אַװעק פֿון ד ַײנע געזעצן,
װאָרום אומזיסט איז זײער אָפּנאַרעניש.
