Page 16 - Thilim
P. 16
תּהלים
פֿאַרנעם מ ַײן תּפֿילה פֿון ליפּן אָן פֿאַלשקײט.
2פֿון פֿאַר דיר זאָל מ ַײן משפּט אַרױסגײן,
ד ַײנע אױגן זאָלן זען די ריכטיקײט.
3האָסט געפּרוּװט מ ַײן האַרץ,
האָסט נאָכגעזוכט ב ַײ נאַכט,
האָסט מיך געל ַײטערט ,און ניט געפֿונען
איך זאָל טראַכטן װאָס דאַרף ניט אַריבער מ ַײן מױל.
4אין מעשׂים פֿון מענטשן,
האָב איך ,לױטן װאָרט פֿון ד ַײנע ליפּן,
מיך געהיט פֿון די װעגן פֿון דעם פֿאַרש ַײטן.
5מ ַײנע טריט האָבן זיך געהאַלטן אָן ד ַײנע שטעגן,
ניט אױסגעגליטשט האָבן זיך מ ַײנע פֿיס.
6איך האָב דיך גערופֿן ,װאָרום דו װעסט מיר ענטפֿערן ,גאָט;
נ ַײג ד ַײן אױער צו מיר ,הער צו מ ַײן װאָרט.
7מאַך װוּנדערלעך ד ַײנע חסדים ,דו װאָס העלפֿסט
די װאָס שיצן זיך פֿון אָנפֿאַלער אין ד ַײן רעכטער האַנט.
8היט מיך װי אַ שװאַרצאַפּל פֿון אױג,
אין שאָטן פֿון ד ַײנע פֿליגלען זאָלסטו מיך פֿאַרבאָרגן
9פֿון די ר ָשעים װאָס באַרױבן מיך,
מ ַײנע ָשׂונאים אום לעבן װאָס רינגלען מיך אַרום.
10זײער פֿעט האַרץ האָבן זײ פֿאַרשלאָסן,
מיט זײער מױל רעדן זײ האָפֿערדיק.
11אױף אונדזער טריט האָבן זײ אַצונד אונדז אַרומגערינגלט,
זײערע אױגן שטעלן זײ אָן אונדז צו נ ַײגן צו דער ערד.
12ער איז געגליכן צו אַ לײב װאָס גלוסט צו פֿאַרצוקן,
און צו אַ יונגלײב װאָס זיצט אין פֿאַרבאָרגענישן.
13שטײ אױף ,גאָט ,גײ אים אַקעגן ,װאַרף אים אַנידער,
מאַך אַנטרינען מ ַײן זעל פֿון דעם ָרשע מיט ד ַײן שװערד,
14פֿון מענטשן ,גאָט ,מיט ד ַײן האַנט –
פֿון מענטשן פֿון דער װעלט ,װאָס זײער חלק איז ב ַײם לעבן,
און מיט ד ַײן שאַץ פֿילסטו אָן זײער בױך;
זאַט ז ַײנען זײערע קינדער,
און זײ לאָזן זײער שפֿע צו זײערע יונגע.
