Page 29 - Thilim
P. 29
תּהלים
5איך האָב פֿ ַײנט דאָס געזעמל פֿון שלעכטסטוער,
און מיט ר ָשעים טו איך ניט זיצן.
6איך װאַש אין רײנקײט מ ַײנע הענט,
און איך גײ אַרום ד ַײן מזבח ,גאָט,
7צו לאָזן הערן אַ ָקול פֿון דאַנק,
און צו דערצײלן אַלע ד ַײנע װוּנדער.
8גאָט ,איך האָב ליב די װױנונג פֿון ד ַײן הױז,
און דעם אָרט פֿון דער רוּונג פֿון ד ַײן כּבֿוד.
9זאָלסט ניט א ַײנטאָן מיט זינדיקע מ ַײן זעל,
און מיט בלוטיקע ל ַײט מ ַײן לעבן,
10װאָס אין זײערע הענט איז ליסטיקײט,
און זײער רעכטע איז פֿול שוחד.
11אָבער איך גײ אין מ ַײן ערלעכקײט;
לײז מיך אױס ,און ל ַײטזעליק מיך.
12װען מ ַײן פֿוס שטײט אױף גל ַײכן,
װעל איך אין געזעמלען לױבן גאָט.
1פֿון ָדִודן.כז
גאָט איז מ ַײן ליכט און מ ַײן הילף,
פֿאַר װעמען זאָל איך מורא האָבן?
גאָט איז די פֿעסטונג פֿון מ ַײן לעבן,
פֿאַר װעמען זאָל איך אַנגסטן?
2אַז די שלעכטסטוער גענענען צו מיר
צו עסן מ ַײן פֿלײש –
מ ַײנע דריקער און מ ַײנע פֿ ַײנט –
װערן זײ געשטרױכלט און פֿאַלן.
3אַז אַ מחנה זאָל לאַגערן אױף מיר,
װעט ניט מורא האָבן מ ַײן האַרץ;
אַז אַ מלחמה זאָל אָנשטײן אױף מיר,
בין איך פֿון דעסט װעגן זיכער.
4אײנס האָב איך פֿאַרלאַנגט פֿון גאָט,
דאָס טו איך בעטן:
