Page 36 - Thilim
P. 36
תּהלים
3אַז איך האָב געשװיגן ,האָבן מ ַײנע בײנער געפֿױלט,
פֿון מ ַײן קרעכצן אַ גאַנצן טאָג.
4װאָרום טאָג און נאַכט פֿלעגט שװער ז ַײן אױף מיר ד ַײן האַנט,
מ ַײן זאַפֿט איז פֿאַרביטן געװאָרן װי אין פֿאַרטריקנטע זומעראױפּס.
ֶס ָלה.
5האָב איך דיך געלאָזט װיסן מ ַײן חטא,
און מ ַײן זינד האָב איך ניט פֿאַרדעקט.
איך האָב געזאָגט :איך װעל זיך מודה ז ַײן אױף מ ַײנע
פֿאַרברעכן צו גאָט;
און דו האָסט פֿאַרגעבן די שולד פֿון מ ַײן זינדֶ .ס ָלה.
6אױף דעם זאָל איטלעכער פֿרומער מתפּלל ז ַײן צו דיר,
אין דער צ ַײט װאָס מע קען דיך געפֿינען:
אַז די גרױסע װאַסערן פֿלײצן איבער,
זאָלן זײ צו אים אָבער ניט דערגרײכן.
7דו ביסט מ ַײן פֿאַרבאָרגעניש,
פֿון דעם פֿ ַײנט באַהיטסטו מיך;
מיט געזאַנגען פֿון אַנטרינונג
רינגלסטו מיך אַרוםֶ .ס ָלה.
„ 8איך װעל דיך קליגן און דיר װ ַײזן דעם װעג װאָס דו זאָלסט גײן,
איך װעל האַלטן מ ַײן אױג אױף דיר”.
9איר זאָלט ניט ז ַײן װי אַ פֿערד ,װי אַ מױלאײזל ,אָן פֿאַרשטאַנד,
װאָס מיט צאַם און געביס מוז מען א ַײנהאַלטן ז ַײן אימפּעט;
אַז מע זאָל ניט קענען גענענען צו דיר.
10פֿיל װײטאָגן האָט דער ָרשע,
אָבער דער װאָס פֿאַרזיכערט זיך אױף גאָט,
אים װעט אַרומרינגלען גענאָד.
11פֿרײט זיך מיט גאָט ,און ז ַײט לוסטיק ,צדיקים,
און זינגט ,אַלע רעכטפֿאַרטיקע הערצער.
