Page 28 - Shmuel b
P. 28

‫שמוּאל ב‬

‫פֿון די קינדער פֿון עמון‪ 10 .‬און אַצונד‪ ,‬זאָל זיך אױף אײביק ניט‬
‫אָפּטאָן אַ שװערד פֿון ד ַײן הױז‪ ,‬דערפֿאַר װאָס דו האָסט מיך‬
‫פֿאַראַכט‪ ,‬און האָסט גענומען די װ ַײב פֿון אוּ ִריה דעם ִחתּי דיר צו‬
‫ז ַײן פֿאַר אַ װ ַײב‪ 11 .‬אַזױ האָט גאָט געזאָגט‪ :‬זע‪ ,‬איך שטעל‪-‬אױף‬
‫אױף דיר אַן אומגליק פֿון ד ַײן הױז‪ ,‬און איך װעל נעמען ד ַײנע װ ַײבער‬
‫פֿאַר ד ַײנע אױגן‪ ,‬און זײ געבן צו אַן אַנדערן‪ ,‬און ער װעט ליגן מיט‬
‫ד ַײנע װ ַײבער פֿאַר די אױגן פֿון דער דאָזיקער זון‪ 12 .‬װאָרום דו‬
‫האָסט געטאָן אין פֿאַרבאָרגעניש‪ ,‬און איך װעל טאָן די דאָזיקע זאַך‬

                                  ‫פֿאַר גאַנץ ישׂראל‪ ,‬און פֿאַר דער זון‪.‬‬

‫‪ 13‬האָט דוד געזאָגט צו נתנען‪ :‬איך האָב געזינדיקט צו גאָט‪ .‬האָט‬
‫נתן געזאָגט‪ :‬גאָט האָט אױך אָפּגעטאָן ד ַײן זינד; װעסט ניט שטאַרבן‪.‬‬
‫‪ 14‬אָבער װ ַײל לעסטערן האָסטו געלעסטערט די פֿ ַײנט פֿון גאָט מיט‬
‫דער דאָזיקער זאַך‪ ,‬װעט אױך דאָס קינד װאָס איז דיר געבאָרן‬

                                              ‫געװאָרן‪ ,‬זיכער שטאַרבן‪.‬‬

                              ‫און נתן איז אַװעקגעגאַנגען צו ז ַײן הױז‪.‬‬

‫‪ 15‬און גאָט האָט געפּלאָגט דאָס קינד װאָס אוּ ִריהס װ ַײב האָט‬
‫געבאָרן ָד ִודן‪ ,‬און ער איז געװאָרן חרובֿ‪ 16 .‬האָט דוד געבעטן גאָט‬
‫פֿאַר דעם י ִינגל‪ ,‬און דוד האָט געפֿאַסט אַ פֿאַסטונג‪ ,‬און אַז ער‬
‫פֿלעגט אַהײם קומען‪ ,‬פֿלעגט ער נעכטיקן ליגנדיק אױף דער ערד‪.‬‬
‫‪ 17‬ז ַײנען צוגעשטאַנען צו אים אַלע עלטסטע פֿון ז ַײן הױז‪ ,‬אים צו‬
‫מאַכן אױפֿשטײן פֿון דער ערד‪ ,‬אָבער ער האָט ניט געװאָלט‪ ,‬און ער‬

                                  ‫האָט ניט געגעסן מיט זײ קײן ברױט‪.‬‬

‫‪ 18‬און עס איז געװען אױפֿן זיבעטן טאָג‪ ,‬איז דאָס קינד געשטאָרבן‪,‬‬
‫און ָד ִודס קנעכט האָבן מורא געהאַט אים אױסצוזאָגן אַז דאָס קינד‬
‫איז געשטאָרבן; װאָרום זײ האָבן געזאָגט‪ :‬זע‪ ,‬אַז דאָס קינד האָט‬
‫געלעבט‪ ,‬האָבן מיר צו אים גערעדט‪ ,‬און ער האָט ניט צוגעהערט צו‬
‫אונדזער ָקול‪ ,‬ה ַײנט װי װעלן מיר זאָגן צו אים‪ :‬דאָס קינד איז‬

                      ‫געשטאָרבן? ער װעט זיך נאָך אָנטאָן עפּעס בײז‪.‬‬

‫‪ 19‬האָט דוד געזען אַז ז ַײנע קנעכט שושקן זיך‪ ,‬און דוד האָט‬
‫פֿאַרשטאַנען אַז דאָס קינד איז געשטאָרבן‪ ,‬און דוד האָט געזאָגט צו‬
‫ז ַײנע קנעכט‪ :‬איז דאָס קינד געשטאָרבן? האָבן זײ געזאָגט‪:‬‬

                                                            ‫געשטאָרבן‪.‬‬
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33