Page 275 - สารานุกรมพืช ในประเทศไทย (ฉบับย่อ) เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ E-BOOK โดย พระครูโสภณวีรานุวัตร, ดร. วัดป่า สุพรรณบุรี.
P. 275

ปออิน                                                          สารานุกรมพืชในประเทศไทย  ปัตตาเวีย
                    Wikstroemia indica (L.) C. A. Mey.
                      ชื่อพ้อง Daphne indica L.
                       ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 3 ม. ใบรูปใบหอก รูปขอบขนาน หรือรูปไข่กลับ ยาว 1.5-7 ซม.
                    ปลายส่วนมากมน กลมหรือแหลม ด้านบนสีเขียวเป็นมันเงา ด้านล่างสีเขียวซีด
                    ใบแห้งสีแดง ก้านใบยาว 1-2 มม. ช่อดอกคล้ายช่อเชิงลดสั้น ๆ ออกที่ปลายกิ่งหรือ
                    ตามซอกใบ ดอกเกือบไร้ก้านหรือยาว 1-3 มม. กลีบเลี้ยงสีเขียวอมเหลือง หลอดกลีบ  ปัดน�้า: ใบแบบก้นปิด มีรยางค์เป็นต่อมขน ช่อดอกแบบวงแถวเดี่ยว กลีบเลี้ยงมีต่อมเหนียวกระจาย ติดทน กลีบดอก
                    ยาว 0.5-1.2 ซม. มีขนประปราย มี 4 แฉก ยาว 2-3 มม. เกสรเพศผู้ 8 อัน อับเรณู  รูปไข่กลับ (ภาพ: ดอยเชียงดาว เชียงใหม่ - RP)
                    ยาวประมาณ 1 มม. จานฐานดอก 2 อัน รังไข่มีขนประปรายหรือเกลี้ยง ผลสด  ปัตตาเวีย
                    มีหลายเมล็ด รูปรี ยาว 7-8 มม. สุกสีแดง เมล็ดรูปรี ยาวประมาณ 5 มม.   Jatropha integerrima Jacq.
                       พบที่อินเดีย ศรีลังกา จีน ไต้หวัน ภูมิภาคมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ออสเตรเลีย และ  วงศ์ Euphorbiaceae
                    ภาคใต้ของไทย ขึ้นกระจายห่าง ๆ ตามที่โล่งบนเขาหินปูน ความสูง 100-1600 เมตร
                    ส่วนต่าง ๆ มีพิษ มีสรรพคุณเป็นยาระบาย เปลือกและใบเคี้ยวเพื่อป้องกันฟันผุ   ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 6 ม. แยกเพศร่วมต้น หูใบรูปเส้นด้ายขนาดเล็ก ใบเรียงเวียน
                    เปลือกใช้เบื่อปลา                                   หนาแน่นตามปลายกิ่ง รูปไข่กลับหรือรูปคล้ายไวโอลิน ยาว 6-13 ซม. โคนจักซี่ฟัน
                                                                        ตื้น ๆ เส้นโคนใบ 3-5 เส้น ช่อดอกคล้ายช่อเชิงหลั่น ยาวได้ถึง 15 ซม. ใบประดับ
                      เอกสารอ้างอิง                                     รูปใบหอก ยาวได้ถึง 4 มม. ดอกเพศผู้อยู่ด้านข้าง ก้านดอกยาวประมาณ 7 มม.
                       Peterson, B. (1997). Thymelaeaceae. In Flora of Thailand Vol. 6(3): 28-35.  กลีบเลี้ยง 5 กลีบ ยาวประมาณ 2.5 มม. แฉกลึกประมาณกึ่งหนึ่ง ดอกสีชมพูหรือ
                       Wang, Y. and M.G. Gilbert. (2007). Thymelaeaceae. In Flora of China Vol. 13:   อมแดง กลีบรูปไข่กลับ ยาว 1-1.3 ซม. โคนมีขนสีขาว เกสรเพศผู้ 10 อัน เรียง
                          215, 220.
                                                                        2 วง ยาวประมาณกึ่งหนึ่งของกลีบดอก ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกัน จานฐานดอกจัก
                                                                        5 พู ดอกเพศเมียมีดอกเดียวที่ปลายช่อ บานก่อนดอกเพศผู้ ก้านเกสรเพศเมีย 3 อัน
                                                                        ยอดเกสรแฉกลึก 2 แฉก ผลแห้งแตก เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 ซม. เมล็ดรูปรี
                                                                        ยาว 8-9 มม. จุกขั้วแยกเป็น 2 แฉก
                                                                           ถิ่นก�าเนิดในแถบหมู่เกาะอินดีสตะวันตก โดยเฉพาะคิวบา เป็นไม้ประดับ
                                                                        ทั่วไปในเขตร้อน ยางมีพิษ
                                                                           สกุล Jatropha L. อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Crotonoideae เผ่า Jatropheae มีประมาณ
                                                                           175 ชนิด พบในอเมริกาเขตร้อน แอฟริกา และเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ ในไทย
                                                                           มี 5 ชนิด เป็นไม้ประดับ วัชพืช หรือปลูกเพื่อสกัดน้ำามันจากเมล็ด อีก 4 ชนิด
                      ปออิน: ใบเรียงตรงข้าม ปลายใบมนหรือแหลม ช่อดอกคล้ายช่อเชิงลดสั้น ๆ ออกที่ปลายกิ่ง ผลสด สุกสีแดง    คือ ฝิ่นต้น J. multifida L. สบู่ดำา J. curcas L. สบู่แดง J. gossypiifolia L. และ
                    (ภาพ: ถ�้าเสือ กระบี่ - RP)                            หนุมานนั่งแท่น J. podagrica Hook. ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “jatros” หมอ
                                                                           และ “trophe” อาหาร หมายถึงพืชเป็นอาหารและสมุนไพร

                                                                          เอกสารอ้างอิง
                                                                           Chantharaprasong, J. and P.C. van Welzen. (2007). Euphorbiaceae (Jatropha).
                                                                              In Flora of Thailand Vol. 8(2): 347.




                      ปอพรหม: cf. W. nutans ก้านช่อยาว (ภาพซ้าย: ภูจองนายอย อุบลราชธานี - RP); ปอพรหม: W. polyantha
                    ช่อดอกแบบช่อกระจะ (ภาพขวา: ดอยอินทนนท์ เชียงใหม่ - RP)
                    ปัดน้ำา
                    Drosera peltata Thunb.
                    วงศ์ Droseraceae
                       พืชล้มลุกกินแมลง สูงได้ถึง 35 ซม. ล�าต้นแตกแขนง มีหัวใต้ดิน ไม่มีหูใบ   ปัตตาเวีย: ใบรูปไข่กลับหรือรูปคล้ายไวโอลิน ดอกเพศเมียออกที่ปลายช่อ บานก่อนดอกเพศผู้ (ภาพ: cultivated - RP)
                    ใบแบบก้นปิด รูปสามเหลี่ยมกว้างเกือบกลม สีเหลืองอมเขียว เส้นผ่านศูนย์กลาง
                    4-8 มม. บางส่วนลดรูปคล้ายรูปแถบขนาดเล็ก ยาวไม่เกิน 2 มม. ก้านใบยาว
                    2-8 มม. ใบที่โคนเรียงเป็นกระจุกรอบข้อ ขนาดใหญ่กว่าใบบนล�าต้นที่เรียงเวียน
                    มีขนต่อมเหนียว ช่อดอกแบบวงแถวเดี่ยว ออกตามปลายกิ่ง ไม่แตกแยกแขนง
                    ยาว 2-6 ซม. ก้านดอกยาว 0.6-2 ซม. ใบประดับขนาดเล็ก รูปลิ่มแคบ กลีบเลี้ยง
                    5-7 กลีบ รูปไข่ ยาว 2-4 มม. เกลี้ยงหรือมีต่อมเหนียว ติดทน ดอกสีขาว ชมพู หรือ
                    แดง กลีบดอก 5-7 กลีบ รูปไข่กลับ ยาว 4-6 มม. เกสรเพศผู้ติดระหว่างกลีบเลี้ยง
                    ยาว 2-4 มม. เกสรเพศเมีย 3 อัน แฉกตื้น ๆ 2-5 แฉก ผลแตกเป็น 3 ซีก รูปรีกว้าง
                    เกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 2-4 มม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ หญ้าน�้าค้าง, สกุล)
                       พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ศรีลังกา จีน ญี่ปุ่น และออสเตรเลีย ขึ้นตาม
                    ที่ชื้นแฉะ ที่โล่ง โดยเฉพาะตามป่าสนเขา ความสูง 700-2100 เมตร มีสรรพคุณ
                    ฆ่าเชื้อในกามโรค
                      เอกสารอ้างอิง
                       Larsen, K. (1987). Droseraceae. In Flora of Thailand Vol. 5(1): 67-69.  ฝิ่นต้น: ใบแฉกลึก (ภาพซ้ายบน: cultivated - RP); สบู่ด�า: ใบไม่จักเป็นพู (ภาพขวาบน: cultivated - RP); สบู่แดง:
                       Lu, L. and K. Kondo. (2001). Droseraceae. In Flora of China Vol. 8: 201.  มีขนต่อมเหนียว (ภาพซ้ายล่าง: cultivated - RP); หนุมานนั่งแท่น: ใบแบบก้นปิด (ภาพขวาล่าง: cultivated - RP)

                                                                                                                    255






        58-02-089_213-292_Ency_new1-3_J-Coated.indd   255                                                                 3/1/16   5:48 PM
   270   271   272   273   274   275   276   277   278   279   280