Page 324 - Publicationa15

316 อุดมศักดิ์ นิติมนตรี

ผู้ถูกร้อง ไม่สิ้นสุดลงตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 182 วรรคหนึ่ง (3) และ (5)

ประกอบมาตรา 174 (5)
ข้อสังเกต
ค�าวินิจฉัยที่ 1/2556 เป็นการวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักร
ไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 182 วรรคหนึ่ง (3) (5) และมาตรา 174

เป็นกรณีวินิจฉัยถ้อยค�าตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญที่ว่า “ต้องค�าพิพากษา
ให้จ�าคุก” เช่นเดียวกับค�าวินิจฉัยที่ 36/2542
แต่ต่างกันเฉพาะค�าวินิจฉัยที่ 36/2542 เป็นกรณี “ต้องค�าพิพากษาให้
จ�าคุก” ขณะด�ารงต�าแหน่งรัฐมนตรี ส่วนค�าวินิจฉัยที่ 1/2556 เป็นกรณี

“ต้องค�าพิพากษาให้จ�าคุก” ก่อนด�ารงต�าแหน่งรัฐมนตรี
ค�าวินิจฉัยที่ 1/2556 ค้นหาความหมายด้วยการเทียบเคียงว่า กรณีขณะ
ด�ารงต�าแหน่ง ได้มีการปรับปรุงถ้อยค�าให้ขยายความชัดเจนขึ้นว่า การต้อง
ค�าพิพากษาให้จ�าคุกขณะด�ารงต�าแหน่ง ก็ต้องสิ้นสุดการเป็นรัฐมนตรี แม้คดี

จะยังไม่ถึงที่สุดหรือศาลจะรอการลงโทษก็ตาม
ส่วนกรณีก่อนด�ารงต�าแหน่งแม้จะใช้ถ้อยค�าเดียวกัน เมื่อไม่ได้มีการ
ปรับปรุงถ้อยค�าขยาย ให้ชัดเจนขึ้นอย่างใด จึงต้องมีความหมายแตกต่างกันว่า
การต้องค�าพิพากษาให้จ�าคุกนั้นต้องมี การจ�าคุกจริงเท่านั้น

โดยสังคมไม่ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์ถึงมาตรฐานทางจริยธรรมของ
ผู้ที่จะเข้าด�ารงต�าแหน่งรัฐมนตรีให้แตกต่างจากบรรทัดฐานตามค�าวินิจฉัยที่
1/2556 นี้ประการใด

กรณีการยื่นรายการและการเสียภาษีของสามีและภริยา
ค�าวินิจฉัยที่ 48/2545 (วันที่ 12 กันยายน 2545)
เรื่อง ศาลภาษีอากรกลางส่งค�าโต้แย้งของโจทก์ (นายราเชนทร์ เรืองทวีป)
ในคดีเลขด�าที่ 229/2542 เพื่อให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาวินิจฉัยตาม

รัฐธรรมนูญ มาตรา 264 ว่า ประมวลรัษฎากร มาตรา 57 ตรี และ มาตรา 57
เบญจ ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ มาตรา 29 มาตรา 30 และ มาตรา 80
หรือไม่

_17-0315(306-336)15.indd 316 4/27/60 BE 11:58 AM