Page 109 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser

3. Przymiotnik

1
B. ZAIMKI PRZYMIOTNE DZIERŻAWCZE
LES ADJECTIFS POSSESSIFS

1. Definicja

199 Zaimki przymiotne dzierżawcze to takie, które określają rzeczownik pod względem
jego przynależności do kogoś lub czegoś:
Ce sont mes pierres, mes herbes, mes pâtures : des pierres, des herbes, des pâtures parti‑
culières. (J.-P. Otte)
Zdarza się, że zaimek przymiotny zwany „dzierżawczym” nie jest ściśle powiązany
z pojęciem posiadania, lecz określa inne relacje:
Mon bon monsieur. On s’élança à sa poursuite itd.

200 Zaimki przymiotne dzierżawcze w języku francuskim:
Jeden właściciel Wielu właścicieli
Wiele Jeden Wiele
Jeden przedmiot
przedm. przedm. przedm.
R. m. R. ż. Oba rodzaje Oba rodzaje Oba rodzaje
1. os. mon ma mes notre nos
2. os. ton ta tes votre vos
3. os. son sa ses leur leurs

Obok tych form (tzw. nieakcentowanych) istnieją również formy akcentowane: mien,
tien, sien, nôtre, vôtre, leur. Odmieniają się one przez rodzaje oraz liczby, pełniąc rolę
przydawki bądź orzecznika, zwłaszcza w języku archaicznym lub potocznym.
On l’avait fiancée sur le tard à un sien cousin. (M. Yourcenar)
Ce triomphe est vôtre et vous en êtes l’âme. (V. Hugo)
UWAGA
Przed wyrazem w rodzaju żeńskim zaczynającym się na samogłoskę lub h nieme używa się
form mon, ton, son zamiast ma, ta, sa:
Mon erreur, ton habitude, son éclatante victoire.

2. Użycie

201 Formy notre, nos, votre, vos zastępują mon, ma, mes, ton, ta, tes w zdaniach, w których
użyto liczby mnogiej stosowanej przez monarchów (tzw. liczba mnoga godnościowa
– pluralis maiestaticus) lub dla podkreślenia grzeczności czy uniżenia:
Il y va, Seigneur, de votre vie. (J. Racine)
Tel est notre bon plaisir [disait le roi].

1. W języku francuskim zaimki przymiotne należą do kategorii przymiotników. (przyp. tłum.)

109