Page 136 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 136

3   Części


                          mowy


                     Jeśli takiej opozycji nie ma w zdaniu, zaimki wskazujące bliższe położenie oznaczają
                     to, co będzie za chwilę powiedziane, osobę lub przedmiot bądź osoby lub przedmioty,
                     które ma się przed sobą, o których się mówi albo o których będzie zaraz mowa:
                              Dites  ceci  de  ma  part  à  votre  ami :  qu’il  se  tienne  tranquille.  (Akademia  Francuska)
                              (Proszę to przekazać swojemu przyjacielowi: niech siedzi cicho.)
                              Il m’a demandé une devise; je lui ai proposé celle-ci : « Toujours plus haut. »
                              Que votre ami se tienne tranquille : dites-lui cela de ma part. (Akademia Francuska)
                              Ils montèrent dans la Ford de Pellemont. Celui-ci était citoyen suisse et il avait obtenu
                              un permis de circuler. (P. Modiano)

                     UWAGI
                     1.  Zaimki celui-là, ceux-là zastępują zaimki celui, ceux, jeśli zdanie względne, które je określa,
                       znajduje się po zdaniu głównym:
                              Ceux-là font bien qui font ce qu’ils doivent. (J. de La Bruyère)
                     2.  Zaimek  ça  jest  skróconą  wersją  zaimka  cela. W  XVII  w.  należał  on  do  potocznej  odmiany
                       języka. Dopiero w XIX i XX w. wszedł do odmiany standardowej, pozostając jednak słowem
                       mniej „eleganckim“ niż cela:
                              Je suis roi. Ça suffit. (V. Hugo)
                              Ça pourrait devenir dangereux pour elle. (A. Maurois)
                     3.  Zaimki cela, ça w mowie potocznej mogą oznaczać również osoby:
                              Un juge, ça a des hauts et des bas. (A. Camus)



                     D.  ZAIMKI WZGLĘDNE LES PRONOMS RELATIFS

                     1.  Definicja

               256  Zaimki  względne  pozwalają  dodać  do  rzeczownika  lub  zaimka,  który  zastępują,
                     zdanie względne, uzupełniające lub opisujące dany rzeczownik lub zaimek:
                              Un loup survient à jeun qui cherchait aventure. (J. de La Fontaine)
                              Le premier pas, mon fils, que l’on fait dans le monde
                              Est celui dont dépend le reste de nos jours. (Voltaire)
                     Rzeczownik lub zaimek, do których odnosi się zaimek względny, w języku francuskim
                     zwane są poprzednikami (antécédent).

               257  Zaimki względne dzielą się na proste i złożone:

                                  qui  }
                                  que     w rodzaju męskim i żeńskim oraz w liczbie pojedynczej i mnogiej
                      Formy
                      proste      quoi  :  zazwyczaj w użyciu nieosobowym
                                      }
                                  dont
                                  où       w rodzaju męskim i żeńskim oraz w liczbie pojedynczej i mnogiej
                                         Liczba pojedyncza              Liczba mnoga
                                       R. m.          R. ż.         R. m.          R. ż.
                      Formy
                      złożone         lequel        laquelle       lesquels      lesquelles
                                     duquel        de laquelle    desquels      desquelles
                                      auquel       à laquelle     auxquels      auxquelles
                136
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141