Page 152 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 152

3   Części


                          mowy


                     UWAGI
                     1.  Ogólnie  rzecz  biorąc,  zamiana  na  stronę  bierną  jest  możliwa  w  przypadku  czasownika
                       przechodniego  mającego  dopełnienie  bliższe:  wówczas  dopełnienie  bliższe  czasownika
                       w stronie czynnej staje się podmiotem czasownika w stronie biernej, zaś podmiot czasow-
                       nika w stronie czynnej staje się dopełnieniem orzeczenia w stronie biernej:
                             Le  juge  interroge  l’accusé.  L’accusé  est  interrogé  par  le  juge.  (Sędzia  przesłuchuje
                             świadka. Świadek jest przesłuchiwany przez sędziego.)
                       Należy jednak pamiętać, że jeśli podmiot czasownika w stronie czynnej jest wyrażany za
                       pomocą zaimka on, zaimek ów znika w zdaniu w stronie biernej (w zdaniu nie ma dopełnienia
                       orzeczenia w stronie biernej):
                             On a interrogé l’accusé. L’accusé a été interrogé.
                     2.  Czasowniki nieprzechodnie nie mają strony biernej. Wyjątek stanowią czasowniki
                       obéir, désobéir, pardonner:
                             Vous serez obéi. (J. Racine) (Będą wam posłuszni.)
                             Vous êtes pardonnée. (Wybaczam pani.) 1
                       Należy  zauważyć,  iż  niektóre  czasowniki  nieprzechodnie  mogą  tworzyć  stronę  bierną
                       w formie bezosobowej, z podmiotem gramatycznym w postaci zaimka il:
                             Il en sera parlé. (Będzie o tym mowa.)
                     3.  Czasowniki zwrotne nie mogą tworzyć strony biernej:
                             Il se vante. (Chwali się.)

                     4.  Tryby Les modes

               294  Kategoria gramatyczna trybu odnosi się do różnych sposobów pojmowania i przed-
                     stawiania czynności bądź stanu wyrażanych czasownikiem.

                     Wśród trybów wyróżnić można osobowe i nieosobowe.

                     a)   Tryby osobowe Les modes personnels

                     W języku francuskim występują cztery tryby osobowe, zakładające odmianę czasow-
                     nika przez osoby:

                      o
                     1  tryb oznajmujący (inaczej orzekający – indicatif), przedstawiający czynność jako
                       rzeczywistą:
                             Mon frère mange. (Mój brat je.)
                      o
                     2  tryb warunkowy (inaczej przypuszczający – conditionnel), przedstawiający czyn-
                       ność jako ewentualną bądź też zależną od spełnienia konkretnego warunku  :
                                                                                      2
                             Mon frère mangerait toute la journée ! (Mój brat jadłby przez cały dzień!)
                             Je mangerais si j’en avais le temps.
                     1.  W języku polskim użycie strony biernej w tym przypadku jest niepoprawne („jest pani wybaczona”) bądź
                       wręcz niemożliwe (patrz pierwszy przykład). (przyp. tłum.)
                     2.  Obecnie wielu językoznawców francuskich umieszcza tryb warunkowy w kategorii oznajmującej, zatem tryb
                       ten uznawany jest przez nich za szczególny rodzaj czasu przyszłego (czas przyszły w przeszłości lub czas
                       przyszły hipotetyczny). Podejście swoje naukowcy tłumaczą faktem, iż wykluczone jest stosowanie trybu
                       warunkowego w zdaniach przypuszczających rozpoczynających się od partykuły si. Dlatego też użycie trybu
                       warunkowego w celu wyrażenia chęci, pragnienia czy też rady jest uznawane za przypadek szczególny.

                152
   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157