Page 155 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 155

6. Czasownik



                        2.  Tryb  warunkowy  (conditionnel)  ma  dwa  czasy:  teraźniejszy  (conditionnel  présent,
                          który odnosi się także do przyszłości) oraz przeszły (conditionnel passé). Czas zaprze-
                          szły  trybu  łączącego  (subjonctif plus‑que‑parfait: j’eusse aimé)  przyjmuje  niekiedy
                          znaczenie czasu przeszłego trybu warunkowego (conditionnel passé).
                        3.  Tryb  rozkazujący  (impératif)  ma  dwa  czasy:  teraźniejszy  (impératif  présent,  który
                          odnosi się także do przyszłości ) i przeszły (impératif passé).
                        4.  Tryb  łączący  (subjonctif)  ma  cztery  czasy:  teraźniejszy  (subjonctif  présent,  który
                          odnosi  się  również  do  przyszłości),  przeszły  niedokonany  (subjonctif  imparfait),
                          przeszły złożony (subjonctif passé) i zaprzeszły (subjonctif plus‑que‑parfait).
                        5.  Bezokolicznik  (infinitif)  ma  trzy  czasy:  teraźniejszy  (infinitif  présent,  który  może
                          odnosić się do przyszłości), przeszły (infinitif passé) i przyszły (stosunkowo rzadki:
                          devoir aimer).
                        6.  Imiesłów (participe) ma trzy czasy: teraźniejszy (participe présent), przeszły (parti‑
                          cipe passé) i przyszły (stosunkowo rzadki: devant aimer).


                  297  c)    Czasy proste i złożone Les temps simples et composés


                        W  czasach  prostych  czasownik  przyjmuje  we  wszystkich  osobach  postać  jednego
                        wyrazu. Dotyczy to strony czynnej i zwrotnej (a w stronie biernej wyłącznie participe
                        passé używanego samodzielnie): Je chante, je chantais, je me lève, chassé itd.

                        Czasy złożone składają się z participe passé, który jest połączony z różnymi formami
                        czasowników avoir lub être. Koniugacja w tych czasach może przebiegać w stronie
                        czynnej, biernej oraz zwrotnej (w stronie biernej czasownik odmienia się we wszyst-
                        kich czasach, z wyjątkiem participe passé używanego samodzielnie):
                                J’ai chanté, que j’eusse chanté, je suis félicité, j’avais été félicité, je suis venue.

                        UWAGA
                        W języku francuskim wyróżnić można także czasy podwójnie złożone (temps surcomposés),
                        w których participe passé łączy się z czasownikiem avoir (czasami z être) odmienionym w czasie
                        złożonym:
                                Après que vous avez eu parlé, il s’est retiré. (Akademia Francuska)
                                (Po tym, jak skończyła pani mówić, wyszedł.)
                                Quand j’ai été partie.

                  298  d)  Aspekt czasownika L’aspect du verbe

                        Formy aspektowe czasownika (aspects du verbe) służą do wyrażenia charakteru
                        czynności podczas jej przebiegu, zarówno całkowitego, jak i podczas jego poszcze-
                        gólnych etapów; do wyrażenia aspektu używamy często wyrażeń czasownikowych,
                        złożonych z czasownika posiłkowego oraz bezokolicznika (§ 300).
                        Aspekt można przedstawić za pomocą wykresu na osi czasu, gdzie:
                        –  T to moment mówienia (teraźniejszość);
                        –  linia falista oznacza przebieg czynności;
                        –  nawiasem oznaczamy perspektywę czasową mówiącego wobec wyrażanej czynności.



                                                                                            155
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160