Page 97 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 97

3. Przymiotnik



                  161  Przymiotniki zakończone na -er (r nieme lub wymawiane) w rodzaju żeńskim mają
                        końcówkę -ère, z akcentem grave nad samogłoską e:
                                Léger, légère [leʒe], [leʒɛʀ]. Fier, fière.

                  162  Przymiotniki  zakończone  na  -f  udźwięczniają  tę  spółgłoskę  w  rodzaju  żeńskim
                        i przyjmują końcówkę -ve:
                                Naïf, naïve.
                        Bref w rodzaju żeńskim ma formę brève.

                  163   Przymiotniki: ammoniac, caduc, franc (od nazwy ludu – frankoński), public, turc, zakończone
                        na -c w rodzaju męskim, przybierają końcówkę -que w rodzaju żeńskim:
                                Ammoniaque, caduque, la nation franque, publique, turque.
                        Grec ma w rodzaju żeńskim formę grecque.
                        Blanc, franc (ten, kto jest szczery, otwarty), sec mają w rodzaju żeńskim formę: blanche,
                        franche, sèche.

                  164  Przymiotniki long, oblong mają w rodzaju żeńskim końcówkę -gue, wymawianą [g]:
                                Long, longue [lɔ̃], [lɔ̃g]. Oblong, oblongue.

                  165  Przymiotniki zakończone na -gu w rodzaju żeńskim przybierają końcówkę -guë, ze
                        znakiem tréma nad samogłoską -e, wskazującym na konieczność wymawiania u:
                                Aigu, aiguë [ɛgy], [ɛgy:]; ambigu, ambiguë.
                        W 1975 Akademia Francuska wprowadziła znak tréma nad u, np. aigüe. Obydwa zapisy
                        funkcjonują jako równoprawne.

                        b)  Zmiana przyrostka Modification du suffixe


                  166  Przymiotniki zakończone na -eur
                        a)  Przymiotniki mające końcówkę -eur, od których można utworzyć imiesłów czasu
                          teraźniejszego przez zamianę -eur na -ant, w rodzaju żeńskim przyjmują końcówkę
                          -euse¹ (eu wymawiane jako [ø]):
                                Menteur, menteuse [mãtœr], [mãtøz].
                                Trompeur, trompeuse.
                        Wyjątki: enchanteur, pécheur, vengeur zmieniają w rodzaju żeńskim końcówkę -eur na
                        -eresse: enchanteresse, pécheresse, vengeresse.

                        Émetteur, exécuteur, inspecteur, persécuteur zmieniają w rodzaju żeńskim końcówkę -teur na
                        -trice: émettrice itd.
                        Sauveur ma formę rodzaju żeńskiego salvatrice.
                        Vainqueur ma w rodzaju żeńskim formę victorieuse (pochodzącą od: victorieux).




                        1.  W przypadku tych przymiotników, pochodzących z łaciny mówionej i utworzonych przez słowotwór-
                          stwo ludowe, końcówka ‑eur była niedyś wymawiana jako -eux, np. un homme menteux. Dlatego też
                          w rodzaju żeńskim występuje forma ‑euse.

                                                                                             97
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102