Page 122 - E-Book คู่มือการปฏิบัติงานล่าม เพื่อการคุ้มครองช่วยเหลือผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์

ระหว่างประเด็นเหล่านั้น เช่น ส่วนใดเป็นเหตุ ส่วนใดเป็นผล หรือ

ส่วนใดเกิดก่อน ส่วนใดเกิดหลัง โดยทั่วไป “สาร” หรือสิ่งที่ผู้พูดต้องการ
จะสื่อจะประกอบด้วย “ใจความหลัก” และ “ใจความรอง หรือ
ใจความสนับสนุน” โดย “ใจความหลัก” คือ ส่วนของเนื้อหาที่มีสาระ

คลุมข้อความอื่นๆ ทั้งหมด เนื้อหาที่เหลือทั้งหมดเป็นส่วนขยายใจความหลัก

ตำาแหน่งที่มักพบใจความหลักอาจจะอยู่ตอนต้นของการพูด
โดยผู้พูดจะบอกประเด็นสำาคัญไว้ก่อน แล้วจึงขยายรายละเอียดให้ชัดเจน

หรือบางครั้งใจความหลักจะอยู่ในประโยคตอนท้ายของการพูด โดยผู้พูด
จะบอกรายละเอียดหรือประเด็นย่อย หรือเท้าความในสิ่งที่ผู้ฟังรู้จักก่อน
แล้วจึงสรุปด้วยประโยคที่เป็นประเด็นไว้ภายหลัง

การจับประเด็นสำาคัญช่วยการจดบันทึก เตือนความจำาของล่าม

ทำาให้ไม่พลาดที่จะกล่าวถึงสิ่งที่สำาคัญที่สุดที่ผู้พูดต้องการจะสื่อ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ล่ามจะถ่ายทอดแต่ประเด็นหลักไม่ได้ จำาเป็นจะต้องถ่ายทอด

ประเด็นรองและรายละเอียดอื่นๆ ให้ได้ใกล้เคียงกับต้นฉบับมากที่สุด

ทักษะก�รผสมถ้อยคำ�กับก�รเรียงลำ�ดับเหตุก�รณ์

ในการแปลนั้น ล่ามจะต้องเรียงถ้อยคำาให้สละสลวย ตามรูปแบบ

ของภาษาปลายทาง เพื่อให้เป็นที่เข้าใจของผู้ฟัง ส่วนลำาดับเหตุการณ์นั้น
ให้เรียงตามลำาดับที่ผู้พูดพูด ในกรณีที่ผู้พูดพูดลำาดับเรื่องราววกวน สับสน
ล่ามควรแจ้งให้ผู้สัมภาษณ์รับทราบ เนื่องจากลักษณะการใช้คำาพูดที่วกวน

สับสนอาจสะท้อนสภาวะจิตใจของผู้พูด ผู้สัมภาษณ์ เช่น เจ้าหน้าที่ตำารวจ
หรือนักสังคมสงเคราะห์ควรจะเป็นผู้เตือนหรือกำากับวิธีการให้ข้อมูลของ

ผู้เสียหายมากกว่าปล่อยให้เป็นดุลพินิจของล่ามในการรวบรัดตัดความ

120 คู่มือการปฏิบัติงานล่ามเพื่อการคุ้มครองช่วยเหลือผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์