Page 167 - OB
P. 167
การติดต่อสื่อสาร 151
ตัวอย่างเช่น การส่งข้อมูลข่าวสารภายในองค์การ ข้อมูลที่ผู้บริหารจ าเป็นต้องใช้ในการ
ตัดสินใจจะแตกต่างกับข้อมูลที่พนักงานปฏิบัติการต้องการ เป็นต้น
3. เน้นการติดต่อสื่อสารโดยตรงแบบเผชิญหน้า (face-to-face) เนื่องจากการสื่อสาร
แบบสองต่อสองจะท าให้สามารถสื่อสารได้ตรงไปตรงมาและมีความถูกต้องชัดเจน สามารถ
ให้ข้อมูลย้อนกลับได้ทันทีทันใด รวมถึงยังสามารถสังเกตภาษาต่างๆ เช่น ภาษาท่าทาง และ
น ้าเสียงในระหว่างกระบวนการสื่อสาร ซึ่งช่วยลดข้อผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นในระหว่างการ
ติดต่อสื่อสารได้อีกด้วย
4. ค านึงถึงความสอดคล้องระหว่างการกระท ากับค าพูด ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น
เกี่ยวกับวัจนภาษากับอวัจนภาษา โดยพบว่า อวัจนภาษามีอิทธิพลต่อการติดต่อสื่อสาร
มากกว่าวัจนภาษา ดังนั้น หากเกิดความขัดแย้งกันระหว่างข่าวสารในรูปแบบวัจนภาษา เช่น
ค าพูด ลายลักษณ์อักษร กับข่าวสารในรูปแบบอวัจนภาษา เช่น ท่าทาง การกระท า จะท าให้
ผู้รับสารเกิดความสับสน ตลอดจนมีแนวโน้มที่จะให้ความส าคัญและเชื่อตามข่าวสารที่ถูกส่ง
มาในรูปแบบอวัจนภาษามากกว่า ดังค ากล่าวที่ว่า “การกระท าส าคัญและเสียงดังกว่าค าพูด”
ตัวอย่างเช่น ถ้าระหว่างการกระท ากับค าพูดของผู้บริหารที่เกิดความขัดแย้งหรือไม่ตรงกัน ก็จะ
ท าให้ค าพูดที่สื่อสารออกมาถูกลดความน่าเชื่อถือลง รวมถึงพนักงานอาจตัดสินสิ่งต่างๆ หรือ
เชื่อในการกระท าของผู้บริหารมากกว่าค าพูดที่ผู้บริหารพูดออกมา
5. การเปิดรับข้อมูลป้อนกลับ อาจกล่าวได้ว่า ความส าเร็จของการติดต่อสื่อสารคือ
ความเข้าใจที่ตรงกันระหว่างผู้ส่งสารกับผู้รับสาร ดังนั้น ผู้บริหารจึงจ าเป็นต้องสร้างช่องทาง
หรือกระบวนการเปิดรับข้อมูลป้ อนกลับจากพนักงาน เพื่อเป็นการตรวจสอบว่าพนักงานทุกคน
ได้รับข่าวสารอย่างทั่วถึงและมีความเข้าใจที่ตรงกันหรือไม่ ตลอดจนเป็นการเปิดโอกาสให้
พนักงานได้มีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็น ทั้งในด้านการปรับปรุงระบบงาน และการพัฒนา
คุณภาพชีวิตของบุคลากรให้ดียิ่งขึ้น ตัวอย่างเช่น การใช้ตู้รับฟังความคิดเห็นของพนักงาน การ
โทรศัพท์สายตรงถึงผู้บริหาร การส ารวจความคิดเห็นของพนักงาน การส่งเสริมกระบวนการ
รายงานผลการปฏิบัติงานที่ไม่เป็นทางการอย่างสม ่าเสมอ นโยบายการเปิดประตู เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม จุดเริ่มต้นของการติดต่อสื่อสารที่ประสบความส าเร็จอาจไม่ได้อยู่ที่
การเป็นผู้ส่งสาร หรือผู้พูดที่ดี แต่อาจอยู่ที่การเป็นผู้รับสารหรือการฟังที่ดี โดยเฉพาะการฟังใน
เสียงที่ไม่ได้ยินหรือสิ่งที่ผู้สื่อสารไม่ได้พูดออกมา เช่น ความคิด อารมณ์ ความรู้สึก หรือความ
ต้องการของเขา เป็นต้น ค าถามที่ส าคัญก็คือ ท าอย่างไรเราจึงจะสามารถเข้าใจคนอื่นหรืออีกฝ่าย
