Page 186 - OB
P. 186
170 บทที่ 8
2.1 การประเมินความจ าเป็นของการพัฒนาภาวะผู้น า โดยจะแบ่งการพิจารณา
เป็น 2 ส่วน ดังนี้
2.1.1 ผู้บริหารระดับสูงขององค์การจะต้องค้นหาวัตถุประสงค์ของ
โปรแกรมการพัฒนาภาวะผู้น า ซึ่งจะต้องเชื่อมโยงกับกลยุทธ์ทางธุรกิจและทิศทางในการ
ด าเนินธุรกิจขององค์การ
2.2.2 การระบุปัจจัยส าคัญในการพัฒนาภาวะผู้น าที่มีประสิทธิภาพและ
ช่องว่างของภาวะผู้น าที่องค์การต้องการกับภาวะผู้น าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันขององค์การ
2.2 การคัดเลือกผู้เข้าร่วมที่มีความเหมาะสม โดยจะต้องคัดเลือกพนักงานที่มี
ศักยภาพ มีความสามารถที่จะก้าวขึ้นไปในต าแหน่งที่สูงขึ้น และเชื่อมโยงกับกลยุทธ์หรือ
ทิศทางขององค์การ เพื่อเป็นการวางแผนสืบทอดต าแหน่งผู้น าขององค์การด้วย ซึ่งองค์การ
จะต้องพิจารณาว่าต าแหน่งดังกล่าวเป็นต าแหน่งที่มีความส าคัญต่อองค์การหรือไม่ ระดับ
ภาระหน้าที่ความรับผิดชอบขององค์การที่มีมากขึ้น และระดับของความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน
ขององค์การที่ต้องเพิ่มมากขึ้น เพื่อให้การพัฒนาภาวะผู้น าเป็นภาพเดียวกับการพัฒนาองค์การ
โดยเพิ่มศักยภาพขององค์การและยกระดับขีดความสามารถทางการแข่งขันขององค์การที่
สูงขึ้นด้วย
2.3 การสนับสนุนโครงสร้างพื้นฐานในองค์การ เป็นการออกแบบโครงสร้าง
พื้นฐาน ระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ และระบบงานต่างๆ ขององค์การ ให้เกิดความ
สอดคล้องกันกับโปรแกรมในการพัฒนาภาวะผู้น า เช่น ระบบการคัดเลือกบุคลากร ระบบการ
บริหารผลงาน ระบบการจ่ายค่าตอบแทนและการให้รางวัล ระบบการวางแผนสืบทอดต าแหน่ง
เป็นต้น เพื่อท าให้เกิดความเชื่อมโยงกันระหว่างการพัฒนาภาวะผู้น าที่เกิดขึ้นขององค์การกับ
งานประจ าวันของพนักงาน ไม่ได้เป็นการมองให้แยกออกจากกัน
2.4 การพัฒนาระบบการเรียนรู้ขององค์การ เป็นการพัฒนาและการด าเนินการ
ของระบบการเรียนรู้เป็นภาพรวมทั้งหมดขององค์การ ซึ่งองค์การจะต้องพิจารณาทั้งการพัฒนา
ระบบการเรียนรู้และการน าไปใช้ให้เกิดประโยชน์ด้วยการเรียนรู้จากการปฏิบัติ โดยสิ่งหนึ่งที่
ส าคัญที่องค์การจะต้องพิจารณาในการออกแบบและพัฒนาระบบการเรียนรู้ขององค์การก็คือ
การออกแบบระบบการเรียนรู้ให้เกิดความสมดุลเหมาะสมกัน ทั้งในส่วนของความจ าเป็นที่
จะต้องเรียนรู้ขององค์การ ความจ าเป็นที่จะต้องเรียนรู้ส่วนบุคคลของพนักงาน และความ
จ าเป็นที่จะต้องเรียนรู้ของทีม
