Page 236 - OB
P. 236
220 บทที่ 10
สมยศ นาวีการ (2546, น. 78) ได้ให้ความหมายของ วัฒนธรรมองค์การ ว่าหมายถึง
ค่านิยมและบรรทัดฐานที่ยึดถือร่วมกันโดยสมาชิกขององค์การ ที่ได้กลายเป็นรากฐานของ
ระบบการบริหาร และวิธีการปฏิบัติของบุคลากรและผู้บริหารภายในองค์การ
ผลิน ภู่เจริญ (2547, น. 153) ได้ให้ความหมายของ วัฒนธรรมองค์การ ว่าหมายถึง
ค่านิยม บรรทัดฐาน ความเชื่อ ประเพณี กรอบแนวคิด ธรรมเนียมปฏิบัติ หรือแม้แต่ภาษาที่ใช้
ในองค์การนั้น ซึ่งบุคลากรในองค์การยึดถือเป็นแนวทางการปฏิบัติงาน มีอิทธิพลต่อการ
ด าเนินงานประจ าวันภายในองค์การ ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม ที่ส าคัญคือ จะมีอิทธิพลต่อ
การตัดสินใจและการปฏิบัติงานในทุกระดับชั้นขององค์การ
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์ (2551, น. 256) ได้ให้ความหมายของ วัฒนธรรมองค์การ
ว่าเป็นระบบของค่านิยม ความเชื่อ ความเข้าใจ และบรรทัดฐานร่วมกัน ที่ผูกพันสมาชิกของ
องค์การให้สามารถเข้าใจได้ตรงกัน เพื่อใช้เป็นแนวทางการประพฤติและเป็นวิธีปฏิบัติ
จากการให้ค านิยามต่างๆ ข้างต้น สามารถสรุปได้ว่า วัฒนธรรมองค์การ หมายถึง
ค่านิยม ความเชื่อ หรือบรรทัดฐานร่วมที่สมาชิกในองค์การยึดถือร่วมกัน ซึ่งวัฒนธรรมองค์การ
นี้จะมีอิทธิพลต่อการคิด การตัดสินใจ การปฏิบัติงาน รวมถึงการวางตัวหรือการแสดงออกทาง
พฤติกรรมต่างๆ ของสมาชิกในองค์การ โดยเป็นสิ่งที่ท าให้องค์การหนึ่งแตกต่างจากองค์การ
อื่นๆ หรืออาจกล่าวได้ว่าวัฒนธรรมองค์การเปรียบเสมือนเป็นบุคลิกภาพขององค์การ ที่ท าให้มี
เอกลักษณ์ที่แตกต่างจากองค์การอื่นๆ
2. หน้าที่ของวัฒนธรรมองค์การ
ส าหรับการบริหารองค์การในปัจจุบันนั้น อาจกล่าวได้ว่าวัฒนธรรมองค์การเป็น
ปัจจัยส าคัญที่ช่วยผลักดันให้องค์การประสบความส าเร็จและสามารถแข่งขันกับองค์การอื่นๆ
ได้โดยหน้าที่หลักๆ ของวัฒนธรรมองค์การ มีดังนี้
2.1 ช่วยให้แนวทางปฏิบัติแก่สมาชิกใหม่ วัฒนธรรมองค์การจะช่วยให้สมาชิก
ใหม่เกิดการเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีคิด วิธีการท างาน ตลอดจนการประพฤติปฏิบัติตัวที่สมาชิกใน
องค์การคาดหวังหรือพึงปรารถนา โดยการเรียนรู้อาจเกิดจากการให้ค าแนะน าของสมาชิกเก่า
การเรียนรู้ด้วยตนเองจากการสังเกตหรือการปฏิบัติงานว่า สิ่งใดควรท าหรือสิ่งใดไม่ควรท า ซึ่ง
สิ่งต่างๆ เหล่านี้สมาชิกใหม่จะต้องเรียนรู้ส าหรับการเป็นสมาชิกขององค์การนั้นๆ
