Page 88 - OB

72 บทที่ 4

White & Bednar (1991, อ้างถึงใน ภาวิณี เพชรสว่าง, 2552, น. 76) ได้ให้ความหมาย
ของ การรับรู้ ว่าเป็นกระบวนการทางจิตของบุคคลในการเลือก เรียบเรียง และแปลความหมาย

ของสิ่งเร้าจากสภาพแวดล้อมที่เห็น

วิภาดา คุปตานนท์ (2551, น. 167) ได้ให้ความหมายของ การรับรู้ ว่าเป็นกระบวนการ
ที่บุคคลถูกกระตุ้นจากสิ่งกระตุ้นหรือสิ่งเร้า โดยผ่านระบบประสาทแห่งการรับรู้ความรู้สึกทั้ง

5 ด้าน คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และเมื่อบุคคลเกิดความตั้งใจที่จะรับรู้อย่างตั้งใจ แล้วจะน าไปสู่

การตีความหมายว่าสิ่งที่รับรู้นั้นหมายถึงอะไร และขั้นสุดท้ายก็มีการโต้ตอบต่อสิ่งที่รับรู้นั้น
ดังนั้น การรับรู้จึงมิใช่เพียงความรู้สึกเท่านั้น แต่เป็นกระบวนการของการตีความหมายของสิ่งเร้า

นั้นด้วย

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์ (2551, น. 58) ได้ให้ความหมายของ การรับรู้ ว่าเป็นกระบวนการ
ที่บุคคลรวบรวมและเปลี่ยนแปลงความประทับใจของตนเองจากประสบการณ์ที่ผ่านมา เพื่อให้

ความหมายกับสภาพแวดล้อมหรือสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเขา ซึ่งการรับรู้เป็นการท างานขั้นแรกสุด

ของร่างกายในการติดต่อกับสภาพแวดล้อมภายนอก โดยผ่านประสาทสัมผัสทาง ตา หู จมูก ลิ้น

และผิวหนัง ท าให้ร่างกายเรียนรู้ต่อบรรดาสิ่งเร้าต่างๆ โดยบุคคลจะให้ประสบการณ์ที่สะสมมา
แปลความหมายของสิ่งเร้าผ่านประสาทสัมผัส และเกิดความรู้สึก ระลึก หรือรู้ความหมาย

จากการให้ความหมายดังกล่าว สามารถสรุปได้ว่า การรับรู้ หมายถึง กระบวนการ

ที่บุคคลพยายามท าความเข้าใจและให้ความหมายกับ (สิ่งเร้า) สิ่งที่บุคคลได้สัมผัสผ่านประสาท
สัมผัสต่างๆ ของร่างกาย

2. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้

จากความหมายของการรับรู้ ซึ่งอธิบายว่าการรับรู้เป็นกระบวนการท าความเข้าใจ
และให้ความหมายกับสิ่งเร้าที่บุคคลได้สัมผัสผ่านประสาทสัมผัสต่างๆ ของร่างกาย อย่างไรก็

ตาม การรับรู้ของแต่ละคนอาจมีความแตกต่างกันไป โดยเราจะเห็นได้จากหลายๆ เหตุการณ์ ที่

แต่ละบุคคลอาจเห็นหรือสัมผัสสิ่งเร้าเดียวกัน แต่กลับมีการรับรู้และแปลความหมายที่แตกต่าง

กัน ตัวอย่างเช่น เมื่อท่านดูภาพที่ 4.1 ท่านเห็นอะไร (รับรู้และแปลความหมายของสิ่งเหล่านี้ว่า
คืออะไร)