Page 90 - OB
P. 90
74 บทที่ 4
2.2 ลักษณะของเป้ าหมาย (target) ลักษณะของเป้ าหมายที่สังเกตอาจจะมีผลต่อ
การรับรู้ของบุคคลได้ ตัวอย่างเช่น คนที่มีบุคลิกภาพเป็นคนเสียงดังมักจะถูกสังเกตได้ง่ายกว่าคน
ที่มีบุคลิกภาพเงียบขรึม เป็นต้น ซึ่งลักษณะของเป้ าหมาย เช่น รูปทรง ขนาด โครงร่าง น ้าเสียง เงา
ภาพ การเคลื่อนไหว หรือพื้นหลัง ต่างมีอิทธิพลต่อการรับรู้ของบุคคล นอกจากนั้น การรับรู้ของ
บุคคลจะไม่ได้มองเป้ าหมายในลักษณะเดี่ยวๆ แต่จะพยายามเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของเป้ าหมาย
กับภูมิหลังของบุคคลที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ และมีการจัดหมวดหมู่ของสิ่งที่ใกล้เคียงกันและ
คล้ายคลึงเข้าอยู่ในกลุ่มเดียวกัน โดยหากสิ่งของดังกล่าวมีความคล้ายคลึงมากเท่าไหร่ ความน่าจะ
เป็นที่บุคคลจะรับรู้ว่าเป็นสิ่งของที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันก็มีมากขึ้นเท่านั้น
2.3 สถานการณ์แวดล้อม (situation) บริบทหรือสถานการณ์แวดล้อมเป็นอีก
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของบุคคล ตัวอย่างเช่น การรับรู้ถึงความแตกต่างของอาจารย์
ระหว่างเวลาสอนอยู่ในห้องเรียนกับเวลาพบเจออาจารย์นอกห้องเรียนหรือนอกมหาวิทยาลัย
โดยขณะอาจารย์สอนนักศึกษาอยู่ในห้องเรียน อาจารย์ดูเคร่งขรึมและเอาจริงเอาจัง แต่เมื่ออยู่
นอกห้องเรียน อาจารย์ดูร่าเริงแจ่มใสและเป็นกันเอง เป็นต้น ซึ่งจะเห็นได้ว่าทั้งผู้รับรู้และ
เป้ าหมายก็เหมือนเดิม หากแต่มีเพียงสถานการณ์เท่านั้นที่เปลี่ยนไป ดังนั้น สถานการณ์หรือ
องค์ประกอบแวดล้อม เช่น ช่วงเวลา สถานที่ แสงสว่าง ความร้อน ถือเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่มี
อิทธิพลต่อการรับรู้ของบุคคลที่แตกต่างกัน
จากที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่า ทั้งคุณลักษณะส่วนตัวของผู้รับรู้ ลักษณะของเป้ าหมาย
และสถานการณ์แวดล้อม ถือเป็นปัจจัยส าคัญที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของบุคคล ที่ท าให้บุคคล
แต่ละคนมีการรับรู้ต่อสิ่งๆ หนึ่งที่แตกต่างกันไป (ซึ่งอาจถูกต้องหรือไม่ถูกต้องจากความเป็น
จริง) ตลอดจนอาจกล่าวได้ว่า การที่บุคคลมีการรับรู้ที่ต่างกัน ก็จะส่งผลต่อกระบวนการเรียนรู้
ของบุคคล การจดจ า ตลอดจนการตัดสินใจหรือการตอบสนองต่อสิ่งดังกล่าวที่บุคคลได้สัมผัส
ตามมาอีกด้วย
การรับรู้ของบุคคลที่มีต่อการตัดสินผู้อื่น
ในหัวข้อนี้จะเป็นการศึกษาถึงรูปแบบหรือวิธีการที่บุคคลใช้ในการรับรู้ต่อสิ่งใด
สิ่งหนึ่งที่ตนเองได้สัมผัส โดยเฉพาะการท าความเข้าใจ และตัดสินการกระท าหรือพฤติกรรม
