Page 76 - QODIROVA D. ТУПРОҚ ФИЗИКАСИ elektron darslik
P. 76

strukturalilik holatini unchalik yo‘qotmay, kam yopishqoq bo‘ladi, taqirlar
            esa darhol strukturasiz, chet jismlarga yopishuvchan massaga aylanadi.

                   Shuni eslatish lozimki, tuproqqa ishlov berish sifatini oshirish uchun
            tuproqni  hamma  vaqt  yopishqoqligi  past  darajada  bo‘lgan  sharoitda
            haydash,  kultivatsiya  qilish  va  boshqa  agrotexnik  tadbirlarni  amalga

            oshirish kerak.
                   Tuproqning  yana  muhim  fizik-mexanik  xossalaridan  biri  –  uning
            bo‘kishi  va  cho‘kishidir.  Tuproq  namlanganda  hajmining  kengayishiga

            bo‘kishi,  tuproq  namligi  kamaygan  sari  hajmining  kichrayishiga
            tuproqning cho‘kishi deyiladi.
                   Bo‘kish  va  cho‘kish  -  tuproqning  mexanik  va  mineralogik  tarkibi,
            kolloidlar  sifatiga  va  singdirilgan  kationlar  tarkibiga  bog‘liq  bo‘lib,  bu

            xossalar, ayniqsa, singdirish kompleksida ko‘p miqdorda natriy elementini
            saqlagan  tuproqlarda  juda  yaxshi  ifodalanadi.  Strukturali  tuproqlarda  bu
            hodisa sezilarli darajada ifodalanmaydi.

                   Bo‘kish va keyinchalik cho‘kish natijasida tuproqda ko‘plab yoriqlar
            hosil bo‘ladi va tuproqdagi namning tez bug‘lanishiga hamda o‘simliklar
            ildizini uzilib ketishiga sabab bo‘ladi.
                   Tuproq  zarrachalarini  ajratib  yuborishga  ta’sir  etadigan  tashqi

            kuchlarga qarshi tura olish qobiliyatiga - ilashimlik deyiladi.
                   Tuproq ilashimligi – uning mexanik va mineralogik tarkibi, struktura
            holati,  namlik  darajasi,  chirindi  miqdori  va  qishloq  xo‘jaligida

            foydalanilishiga  ko‘ra  turlicha  bo‘ladi.  Ilashimlik  -  kg/sm²  bilan
            ifodalanadi. Qum tuproqlar – eng kam ilashimlik, soz tuproqlar esa – eng
            yuqori (maksimal) ilashimlik xususiyatiga ega bo‘ladi.

                   Tabiiy  holdagi  tuproqlarning  turli  bosimdagi  kuch  ta’sirida  siqilish
            va bo‘linib ketishiga qarshi tura olish qobiliyati – tuproqning qattiqligi
            deyiladi.  Tuproqning  qattiqligi  erni  ishlash  uchun  sarf  bo‘ladigan  kuch

            bilan aniqlanadi va kg/sm² bilan ifodalanadi.
                   Tuproq qattiqligi o‘simlik ildizining o‘sishi va rivojlanishida muhim
            ahamiyatga  ega.  Tuproqning  qattiqlik  darajasi  –  uning  mexanik  tarkibi,
            struktura holati va namligiga bog‘liq.

                   Qattiqlik og‘ir mexanik tarkibli va strukturasiz tuproqlarda juda katta
            ko‘rsatkichga  ega  (masalan,  taqirlar).  Tuproqning  qattiqligi  ham
            namlikning oshib borishi bilan kamayib boradi. Har qaysi hudud tuprog‘i

            o‘zining  mexanik  tarkibiga,  plastikligiga,  yopishqoqlik,  qattiqlik  kabi
            fizik-mexanik xossalarga ega. SHuning uchun ham tuproqlarning mexanik
            tarkibi hamda boshqa xususiyatlari asosida har bir hudud tuproqlari uchun
            o‘ziga xos agrotexnik tadbirlarni ishlab chiqish zarur.

                                                             71
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81