Page 23 - My FlipBook

YELDĠRMELĠ KADIN — Bu kağıdı, el yazınızla yazıp imzalıyacaksınız! Oğlumun
avukatı, onu Yargıtaya gönderip tashih-i karar isteyecek... Oğlum kurtulacak...
Tımarhaneden kurtulabilirse eğer...
(Reis Bey bir kapıĢta kağıdı alır, göz atar baĢını kaldırır.)
REĠS BEY — (Yeldirmeli Kadına) Beni suisti-male davet ediyorsun! Ama bilmeden
hakikate gö-türüyorsun! Beni bir dakika burada bekler misiniz?..
(Reis Bey merdivene doğru yürür. Çıkmaya baĢlar. Yeldirmeli Kadın yerine
oturur.)
KÖYLÜ MÜġTERĠ — (Otel Kâtibine) Benim odama bitiĢik oda. Reis Beyinki değil mi?
OTEL KÂTĠBĠ — Evet... (Rzis Bey merdivende durur. Döner.)
REĠS BEY — (Otel Kâtibine) Ne var?.. BirĢey mi istiyorsunuz?
OTEL KÂTĠBĠ — Kızı bugün taburcu olmuĢ da, odasına, yahut birbirine bitiĢik iki
oda arıyor. Halbuki hiç yer yok...
REĠS BEY — Benim odamı verin! Ben gece yokum!
71
KÖYLÜ MÜġTERĠ — Biz de yarın gitmeği düĢünüyoruz.
REĠS BEY — Mesele yok... Versinler.
KÖYLÜ MÜġTERĠ — Allah sizden razı olsun!...
(Reis Bey çıkar. Herkes biribirine döner.)
YELDĠRMELĠ KADIN — (Otel Kâtibine) Reis Beyde bu ne değiĢiklik? Koyuna dönmüĢ..
TAġRALI MÜġTERĠ — (Felçli kızı gösterir.) Otele indikleri akĢam, bitiĢiğinde
ağlıyor diye sokağa attırmaya kalkıĢtığı kıza Ģimdi odasını veriyor!
OTEL KATĠBĠ — Bana da, merhamet idamlık suçtur, demiĢ ti.
KÖYLÜ MÜġTERĠ — Ya, ya!... Bana da merhamet için, ağızların iğrenç sakızı, dedi.
OTEL KATĠBĠ — (Yeldirmeli Kadına) Ona imzalatmak istediğiniz kâğıtta ne var?
YELDĠRMELĠ KADIN — Ben söyliyemem!
TAġRALI MÜġTERĠ — (Yeldirmeli Kadına dikkatle bakar.) Siz kaç yaĢlarında
varsınız?...
YELDĠRMELĠ KADIN — AltmıĢ beĢi geçkinim...
BĠRĠNCĠ BAR KIZI — (Yeldirmeli Kadına) Galiba okur yazarsınız da... KonuĢmanız
mükemmel...
YELDĠRMELĠ KADIN — Biraz söküyorum. Eskisini daha iyi bilirim. Mahalle
mektebinden...
OTEL KATĠBĠ — (Yeldirmeli Kadına) Reis Beye verdiğiniz kâğıdı siz mi yazdınız?
YELDĠRMELĠ KADIN — Avukat yazdı. Ben nasıl becerebilirim?
72
ĠKĠNCĠ BAR KIZI — (Yeldirmeli Kadına) Ama, tuttuğunu koparan soyundansmız!
YERLDĠRMELĠ KADIN — Benim marifetim değil... Çektiklerimin öğrettiği...
(Açık kapıda, siyah bir manto içinde, baĢı sarılı, hanım tavırlı ve giyimli,
dadı...)
OTEL KATĠBĠ — (Dadıya) Hanım bu kaçıncı geliĢ?... Size, Reis Bey Otele uğramıyor
demedim
TYĠĠ*?
mi?
(Bütün alâka, yeni gelenin üzerinde... Dadı kapıyı kapatır. Çıngırak...)
DADI — (Otel Kâtibine) Yalan söylüyorsunuz! Reis Beyi biraz evvel otele girerken
gördüm.
OTEL KATĠBĠ — Demek ki, köĢe bucak gizlenip oteli dikiz ediyorsunuz! DADI —
Kimbilir?
OTEL KATĠBĠ — Yalan söyleyen yok! Reis Bey uzun zamandır görünmüyordu. ġimdi
bir aralık göründü. Hep birden üstüne üĢüĢmeyin!... DADI — O, benim gözümün
nuru, suçsuz evlâdımı assın, sonra da üstüne üĢüĢmiyelim, ha? BĠRĠNCĠ BAR KIZI
— (Dadıya) Ay, siz suçsuz asılan NiĢantaĢı cinayetinin sanığının?.. DADI —
Dadısıyım... Sütannesi... ĠKĠNCĠ BAR KIZI — (Dadıya bakarak) Hiç de dadıya
benzemiyor. Adeta hanımefendi!...
DADI — Kırk sene evvel, küçükken yanlarına alıp büyüttükleri, öğrettikleri,
yetiĢtirdikleri ve oğullarını teslim ettikleri emektar...
OTEL KATĠBĠ — (Dadıya) Olanlar olmuĢ... Reis Beyden ne bekliyorsunuz
DADI — Yüzünü görmek istiyorum! Gün ıĢı-
73
gına çıkarabildiği yüzünü görmek istiyorum! Yüzüne tükürmek istiyorum