Page 108 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 108

se: Shpirtrat zhduken tërësisht pas vdekjes dhe nuk mbetet asnjë shpirt që begatohet
                     e  dënohet,  por  begatia  dhe  dënimi  i  ndodhë  disa  pjesëve  apo  një  pjese  të  trupit
                     sikurse fundi i boshtit kurrizor apo diç tjetër dhe i krijon All-llahun atij dhimbje apo
                     begati,  kjo  sipas  disave  nga  ata  ndodhë  me  kthimin  e  jetës  apo  pa  kthimin  e  saj
                     sikurse  thanë  disa  të  tjerë,  pra  sipas  tyre  nuk  ka  dënim  në  Berzah  përveçse  mbi
                     trupin. Në anën e kundërt të këtyre janë ata që thanë: Shpirti nuk kthehet asnjëherë
                     në trup dhe nuk ka kurrfarë lidhje me të kurse dënimi dhe begatia i ndodhin vetëm
                     shpirtit. Por Sunneti i qartë i transmetuar prej shumë transmetuesve i refuzon te dy
                     thëniet dhe sqaron se dënimi i ndodhë shpirtit e trupit të bashkuar dhe të ndarë.
                     Nëse  dikush  thotë:  Ju  keni  përmendur  thëniet  e  njerëzve  rreth  vendqëndrimit  të
                     shpirtrave dhe burimet e tyre, por cila nga ato thënie është e vërtetë që ta besojmë
                     atë?
                     Themi: Shpirtrat në vendqëndrimin e tyre në Berzah kanë dallim të madh, disa nga
                     ata  janë  në  lartësitë  më  të  larta  në  shoqërinë  më  të  lartë,  e  ata  janë  shpirtrat  e
                     pejgamberëve  (paqja  e  All-llahut  qoftë  me  ta)  dhe  ata  dallojnë  në  pozitat  e  tyre
                     sikurse i pa I Dërguari (s.a.v.s.) në natën e Isras.
                     Disa nga ata janë në brendësinë e disa shpendëve të gjelbër të cilët shëtisin nëpër
                     Xhennet kahdo që dëshirojnë , e ata janë shpirtrat e disa shehidëve e jo të gjithëve,
                     sepse  disa  shpirtra  të  shehidëve  ngujohen  në  derë  të  Xhenneti  si  shkak  i  ndonjë
                     borxhi  apo  diçkaje  tjetër  sikurse  transmetohet  në  Musned  nga  Muhammed  Ibn
                     Abdullau  Ibn  Xhahshi  se  një  njeri  erdhë  te  I  Dërguari  (s.a.v.s.)  dhe  i  tha:  “O  I
                     Dërguar i All-llahut, çfarë do të kem nëse vritem në rrugë të All-llahut? I tha:
                     Xhennetin.  Por  pasiqë  ai  u  largua,  i  tha:  Përveç  atyre  që  Xhibrili  më  tregoi
                     tani” 193 .
                     Disa nga ata janë të ngujuar në derë të Xhennetit sikurse thuhet në këtë hadith: “E
                     pashë shokun tuaj të ngujuar në derë të Xhennetit”   194 .
                     Disa  nga  ata  janë  të  ngujuar  në  varret  e  tyre  sikurse  transmetuam  për  pronarin  e
                     batanijes i cili e vodhi atë dhe pastaj ra shehid, e njerëzit për të thanë: Urime i qoftë
                     Xhenneti, por I Dërguari (s.a.v.s.) tha: “Pasha Atë që shpirti im është në dorën e
                     Tij, batanija të cilën ai e vodhi i ndizet zjarr në varrin e tij”.
                     Disa nga ata vendqëndrim kanë derën e Xhennetit sikurse u tha në transmetimin e
                     Ibn Abbasit (r.a.): “Shehidët janë në buzë të një lumi në derë të Xhennetit në një
                     kube të gjelbër dhe u vie atyre ushqimi nga Xhenneti mëngjes e mbrëmje”. E
                     transmetoi Ahmedi. Kjo nuk është ngjashëm me Xha’fer Ibn Ebi Talibin të cilit All-
                     llahu ia zëvendësoi dy duart e tij me dy krahë me të cilët fluturon në Xhennet kahdo
                     që dëshiron.
                     Disa nga ata janë të ngujuar në tokë, nuk është ngritur shpirti i tij në shoqërinë më të
                     lartë  sepse  ishte  shpirtë  i  ulët  tokësor,  kurse  shpirtrat  tokësor  nuk  mund  t’i
                     shoqërojnë shpirtrat e lartë sikurse nuk mund t’i shoqërojnë në dun’ja, e shpirti i cili
                     nuk ka përfituar në këtë dun’ja njohurin e Zotit të tij, dashurin për të, përmendjen e
                     Tij, shoqërimin me Të, afrimin tek Ai dhe ai ishte shpirt tokësor i ulët, pas ndarjes
                     nuk ka mundësi të gjindet përveçse aty, sikurse edhe shpirti i lartë i cili në dun’ja
                     vazhdonte në dashuri të All-llahut, në përmendjen e Tij, në afrimin tek Ai dhe në
                     shoqërimin e Tij kështu që pas ndarjes nga trupi bashkohet me shpirtrat e lartë që i


                  193   I  saktë.  E  transmetoi  Ahmedi  në  “El-Musned”  (4/139,  350).  E  përmendi  atë  El-Hejthemiu  në
                  “Mexhmeuz-Zevaid”  (4/127)  dhe  tha:  E  transmetoi  Ahmedi  dhe  aty  gjindet  Ebu  kethir  I  cili  është  I
                  mbuluar  kurse  transmetuesit  e  tjerë  janë  të  besueshëm,  e  dëshmon  atë  një  hadith  I  saktë  të  cilin  e
                  përmendi El-Hejthemiu në “Mexhmeuz-Zevaid” (4/128) dhe tha: Transmetuesit e tij janë të saktë.
                  194  I saktë. E transmetoi Ahmedi në “El-Musned” (5/11) dhe e përmendi El-Hejthemiu në “Mexhmeuz-
                  Zevaid” (4/128).
   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113