Page 117 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

nuk e kalon atë, nuk mund të bartet nga ai sikurse edhe në këtë jetë nuk mund ta bëjë
askush për askënd dhe në veprimin e tyre nuk ka zëvendësim.
Lloji i dytë është ai ku mund të hyjë zëvendësimi si kthimi i porosive, kryerja e
borxheve, nxjerrja e sadakës dhe Haxhxhi, shpërblimi i këtyre veprave arrinë deri te
i vdekuri sepse ato pranojnë zëvendësimin dhe mund t’i bëjë dikush për dikend
derisa janë në këtë jetë, e pas vdekjes së tij janë edhe më meritore.
Thanë: Ndërsa sa i përket hadithit: “Kush vdes duke lënë borxh agjërim, le të
agjëroj për të përgjegjësi i tij”, përgjigjja ndaj tij bëhet nga disa aspekte:
Aspekti i parë: Ajo që tha Maliku në Muvetta’ë: “Nuk mund të agjëroj askush për
askend”. Tha: Kjo është një çështje në të cilën ne jemi pajtuar dhe nuk ka
kundërshtim.
Aspekti i dytë: Ibn Abbasi (r.a.) është ai i cili e transmetoi hadithin e agjërimit për
të vdekurin, kurse Nesaiu transmetoi nga ai këtë: Na tregoi Muhammed Ibn Abdul-
A’la, na tregoi Jezid Ibn Zurej’ë, na tregoi Haxhxhaxh El-Ahvel, na tregoi Ejjub Ibn
Musa nga Ata Ibn Ebi Rebbahu nga Ibn Abbasi (r.a.) se tha: “Nuk falet askush për
askend” 224 .
Aspekti i tretë: Nuk ka pajtim rreth saktësisë së atij hadithi, kështu tha autori i librit
“El-Mufhim fi sherhi Muslim – Qartësuesi në komentin e Muslimit”.
Aspekti i katërt: Ai bie në kundërshtim me citatin Kur’anor sikurse thamë më herët
në thënien e të madhëruarit: “Dhe se njeriut nuk i takon tjetër vetëm se ajo që ka
punuar” (En-Nexhm : 39).
Aspekti i pestë: Ai hadith bie në kundërshtim me atë që transmetoi Nesaiu nga Ibn
Abbasi (r.a.) se I Dërguari (s.a.v.s.) tha: “Mos të falet askush për askend dhe mos
të agjëroj askush për askend, por për çdo ditë le të ushqejë një mudd (3 kg. e
një çerek) nga gruri”.
Aspekti i gjashtë: Ai bie në kundërshtim me hadithin të cilin e transmetoi
Muhammed Ibn Abdurrahman Ibn Ebi Lejla nga Nafiu nga Ibn Omeri (r.a.) se I
Dërguari (s.a.v.s.) tha: “Kush vdes duke lënë borxh agjërim të Ramazanit le të
ushqejë për të” 225 .
Aspekti i shtatë: Ai bie në kundërshtim me anologjinë e qartë, sepse namazin,
Islamin dhe pendimin nuk mund ta bëjë askush për askend. Imam Shafiiu duke folur
për transmetimin e Ibn Abbasit (r.a.) tha: Nuk e ka përmendur Ibn Abbasi (r.a.) se
për çka ishte zotuar nëna e Sa’dit (r.a.) dhe mund të jetë zotuar për Haxhxh, Umre,
apo sadak, kështu që e urdhëroi që ta kryejë për të. Ndërsa ai që është zotuar të bëjë
ndonjë namaz, apo ndonjë agjërim dhe pastaj vdes nuk agjërohet e as nuk falet për
të, pastaj tha: Nëse thuhet: A është transmetuar nga I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.)
se ka urdhëruar të mos agjëroj askush për askend? Themi: Po, e transmetoi Ibn
Abbasi (r.a.) nga I Dërguari (s.a.v.s.). E nëse thuhet: Pse nuk bazohesh në të?
Themi: Hadithi i Zuhriut nga Ubejdil-lahi nga Ibn Abbasi (r.a.) nga I Dërguari
(s.a.v.s.) ka të bëjë me zotim dhe nuk e ka dëgjuar Zuhriu me gjithë hifzin e tij të
fortë dhe shoqërimin e gjatë të Ubejdil-lahit me Ibn Abbasin (r.a.), e kur tjetërkush
erdhë me të nga Ibn Abbasi (r.a.) me diç tjetër nga ajo që është në hadithin e
Ubejdil-lahit dhe nuk përngjanë të jetë i mbajtur në mend, prandaj nëse thuhet: A e
di se njeriu i cili erdhë me këtë hadith gabon nga Ibn Abbasi? Themi: Po,
transmetuan shokët e Ibn Abbasit (r.a.) nga Ibn Abbasi (r.a.) se i tha Ibnuz-Zubejrit
(r.a.): Zubejri ishte liruar nga ndalesat e Haxhxhit kurse kjo u transmetua nga Ibn

224
E përmendi El-Hafidh El-Muzziju në “Tuhfetul-Eshraf” dhe tregoi për ekzistimin e tij në “Es-Sunen
El-Kubra”.
225
I dobët. E transmetoi Tirmidhiu (718), Ibn Maxhe (1757) dhe shiko: (Daiful-Xhami, 5853).