Page 131 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

Ndërsa fjala e Shafiiut, All-llahu e mëshiroftë, në të cilën përmend gabimin e
transmetuesit të hadithit të Ibn Abbasi (r.a.) se zotimi i nënës së Sa’dit ishte
agjërimi, në këtë u përgjigj njeriu i cili është përkrahësi më i madh i tij e ai është
Bejhekiu, ndërsa ne po përmendim thënien e tij sipas shprehjes së tij, të cilën e tha
në librin “El-Ma’rife – Njohuria” pasi që rrëfeu thënien e tij: “Është vërtetuar lejimi
i agjërimit për të vdekurin në transmetimin e Seid Ibn Xhubejrit, Muxhahidit, Atas
dhe Ikremes nga Ibn Abbasi (r.a.)”, në transmetimin e shumicës së tyre thuhet se një
grua i tha atij (s.a.v.s.) kështu që nënkuptoi të jetë një grua tjetër nga rrëfimi i nënës
së Sa’dit, ndërsa në transmetimin e disave nga ata i tha: “Agjëro për nënën tënde”.
Tha: Saktësinë e tij e dëshmon edhe transmetimi i Abdullah Ibn Ata El-Medinijit i
cili tha: Më tregoi Abdullah Ibn Burejde El-Eslemiu nga babai i tij se tha: Isha te I
Dërguari (s.a.v.s.) kur erdhë një grua dhe i tha: O I Dërguar i All-llahut unë e
dhashë sadak për nënën time një robëresh kurse ajo vdiç e robëresha mbetë, ai i tha:
“Shpërblimi yt është obliguar ndërsa ate e kthen me trashëgimin tënde”. Ajo i
tha: Ajo vdiç duke lënë borxh agjërimin e një muaji? I tha: “Agjëro për nënën
tënde”, ajo prapë i tha: Ajo vdiç pa kryer Haxhxhin? I tha: “Kryeje Haxhxhin për
nënën tënde”, e transmetoi Muslimi në Sahihun e tij nga disa aspekte nga Abdullah
Ibn Ataja, përfundoi.
Them: Transmetoi Ebu Bekr Ibn Ebi Shejbe i cili tha: Na tregoi Ebu Muavije nga
El-A’meshi nga Muslim El-Betini nga Seid Ibn Xhubejri nga Ibn Abbasi (r.a.) i cili
tha: Erdhë një njeri te I Dërguari (s.a.v.s.) dhe i tha: O I Dërguar i All-llahut, nëna
ime vdiç duke lënë borxh agjërimin e një muaji, a të agjëroj për të? I Dërguari
(s.a.v.s.) tha: “Sikur ajo të ketë borxh a do ta lashe për të? I tha: Po. Ai i tha:
Borxhi i All-llahut ka më shumë meritë të lahet”.
E transmetoi edhe Ebu Hajtheme i cili tha: Na tregoi Muavi Ibn Amr, na tregoi
Zaide nga El-A’meshi, pastaj e përmendi atë.
Ky është tjetër nga hadithi i nënës së Sa’dit (r.a.) si nga ana e zingjirit transmetues
ashtu edhe nga metni (brendësia e hadithit), sepse rrëfimin e nënës së Sa’dit (r.a.) e
transmetoi Maliku nga Zuhriu nga Ubejdil-lah Ibn Utbe nga Ibn Abbasi (r.a.) se
Sa’d Ibn Ubade (r.a.) e pyeti të Dërguarin e All-llahut (s.a.v.s.) dhe i tha: Nëna ime
vdiç duke lënë borxh një zotim? I Dërguari (s.a.v.s.) i tha: “Kryeje atë për të”.
Kështu e transmetuan në dy Sahihët 234 .
Të themi se kështu është i mbajtur në mend ky hadith, ai zotim është i papërcaktuar,
atëherë a gjindet kjo në hadithin e El-A’meshit nga Muslim El-Betini nga Seid Ibn
Xhubejri duke patur parasyshë se I Dërguari (s.a.v.s.) nuk kërkoi sqarim nga Sa’di
(r.a.) se ai zotim a ishte namaz, apo sadaka, apo agjërim duke ditur se zotuesi mund
të zotohet në kryerjen e këtij apo atij, prandaj kjo argumenton se nuk ka dallim mes
kryerjes së zotimit për agjërim apo për namaz, ose përndryshe do t’i kishte thënë se
cili është zotimi, sepse nëse zotimi ndahet në dy pjesë zotim i cili pranon kryerjen
për të vdekurin dhe zotimi tjetër i cili nuk pranon nuk do të ishte, nuk do të ndahej.
KAPITULL
Ne këtu po përmendim thëniet e dijetarëve rreth agjërimit për të vdekurin që mos të
mendohet se në këtë çështje ka pajtim në kundërshtimin e saj.
Abdullah Ibn Abbasi (r.a.) tha: Agjërohet për të në zotim kurse ushqen për të në
borxhin e Ramazanit dhe ky është medhhebi (mendimi) i imam Ahmedit.
Ebu Thevri tha: Agjërohet për të edhe në rastin e zotimit edhe në farz, kështu thanë
edhe Ebu Davud Ibn Aliu dhe shokët e tij: Agjërohet për të qoftë për zotim apo për
obligim.

234
E transmetoi Buhariu (1935), Fet’hul-Bari (4/227) dhe Muslimi në “Es-Savm” (154-156).