Page 139 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

ndrmjet vete kundërshtohen”. Ushtritë e fortifikuara nuk mund të jenë përveçse të
krijuara dhe këtë hadith e transmetuan Ebu Hurejre, Aishja nëna e besimtarëve,
Selman El-Farisiu, Abdullah Ibn Abbasi, Abdullah Ibn Mes’udi, Abdullah Ibn Amri,
Ali Ibn Ebu Talibi dhe Amr Ibn Abese (All-llahu qoftë i kënaqur me ta).
Aspekti i dymbëdhjetë: Shpirti përshkruhet me vdekje, marrje, bartje, lëshim dhe të
gjitha këto janë cilësi të krijesës së çpikur e të zotëruar, All-llahu i madhëruar thotë:
“All-llahu i merr shpirtrat kur është momenti i vdekjes së tyre (i vdekjes së trupave
të tyre) e edhe atë që është në gjumë e nuk ka vdekur, e atij që i është caktuar vdekja
e mban (nuk e kthen), e atë tjetrin (që nuk i është caktuar vdekja, por është në
gjumë), e lëshon (të kthehet) deri në një afat të caktuar. Vërtetë, në këto ka
argumente për një popull që mendon” (Ez-Zummer : 42). El-Enfus që janë
përmendur në këtë ajet janë gjithsesi shpirtrat, ndërsa në dy Sahihët transmetohet
nga Abdullah Ibn Ebi Katade El-Ensariu (r.a.) nga babai i tij se tha: “Udhëtuam me
të Dërguarin e All-llahut (s.a.v.s.) një natë dhe thamë: O I Dërguar i All-llahut,
sikur të pushojmë, por ai na tha: Unë kam frikë që do të fleni, prandaj kush do
të na zgjojë për namaz? Bilali tha: Unë, o I Dërguar i All-llahut. Atëherë ai u
ndalë që të pushojnë dhe u shtrinë, por edhe Bilali u mbështet në shtazën e tij
dhe e kaploi gjumi, I Dërguari i All-llahut u zgjua në momentin kur një pjesë e
diellit kishte lindur e tha: O Bilal, ku mbet ajo që na the neve? Ai tha: Pasha
Atë që të dërgoi me të vërtetën asnjëherë nuk më ka kapluar një gjumë sikurse
ky? Atëherë I Dërguari i All-llahut tha: All-llahu i mori shpirtrat tuaj kur Ai
dëshiroi dhe i rikthej ata kur Ai dëshiroi” 238 . Ky është shpirti të cilin e merr All-
llahu kur vdes dhe në gjum të cilin e merr meleku i vdekjes, ai është të cilin e marrin
të dërguarit e All-llahut të madhëruar, ai është te koka e të cilit ulet meleku në
momentin kur e nxjerr atë nga trupi i tij me urrejtje dhe e mbështjellë me qefin prej
Xhenneti apo prej Zjarri, pastaj e ngrisin atë në qiell dhe luten për të melekët, ose e
mallkojnë atë derisa të ndalet para duarve të Zotit të tij dhe Ai e gjykon me urdhërin
e tij, pastaj kthehet në tokë e hynë në mes të vdekurit dhe qefinit, si dhe atëherë
sprovohet, dënohet dhe begatohet, e ata janë të cilët vendosen në brendësinë e
shpendëve të gjelbër dhe ushqehen e pinë në Xhennet, gjithashtu ata janë të cilët i
shfaqen zjarrit mëngjes e mbrëmje, ata janë të cilët besojnë, mohojnë, binden dhe
kundërshtojnë, ai është i priri në të keq, ai është vetkritiku dhe ai është i qeti me
Zotin e tij, me urdhërin dhe përmendjen e Tij, ai është i cili dënohet, begatohet,
gëzohet dhe bëhet i palumtur, ai ngujohet, lirohet, ai është i shëndoshë dhe i sëmurë,
ai ndien kënaqësi dhe dhimbje, frikohet e pikëllohet dhe cilësi të tjera të cilat i
takojnë një krijese të çpikur, si dhe dispozita të një të zotruari, i cili është i
udhëhequr dhe i drejtuar nga dëshira e Krijuesit e Çpikësit të tij, për këtë I Dërguari
(s.a.v.s.) në momentin e gjumit thoshte: “O All-llah, Ti e krijove shpirtin tim dhe
Ti e merr atë, për Ty është vdekja dhe jeta e Tij, nëse e ndalë atë mëshiroje, e
nëse e liron atë ruaje ashtu sikurse i ruan robët e Tu të mirë” 239 . Ai është
Krijuesi i shpirtrave sikurse është edhe Krijuesi i trupave, i Madhëruari thotë: “Nuk
ndodh asnjë fatkeqësi në tokë e as në trupin tuaj, e që të mos jetë në shënime (i
shkruajtur në Levhi Mahfudh) para se të ngjajë ajo, e kjo për All-llahun është lehtë”
(El-Hadid : 22).
Është thënë: Para se të ndodhë fatkeqësia, por edhe është thënë: Para se të krijohet
toka, poashtu është thënë: Para se t’i krijojmë shpirtrat, e cila thënie ka më shumë
përparësi sepse ata janë të përmendurit më të afërm në ajet dhe sikur të thuhet

238
E transmetoi Buhariu (595), Muslimi në “El-Mesaxhid” (311), Nesaiu (2/106), Ahmedi në “El-
Musned” (5/307), Bejhekiu në “El-Kubra” (1/403) dhe Ibn Abdul-berr në “Et-Temhid” (2/252).
239
E transmetoi Muslimi në “Edh-Dhikr” (60), Ahmedi në “El-Musned” (2/79) dhe El-Kalem (38).