Page 145 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

melekët e Tij dhe t’i mësoi emrat e çdo gjëje...” 244 . Ata i përmendën Ademit katër
veçanti që u veçua me to nga të tjerët, e sikur shpirti që ishte në të të ishte frymë e
melekut nuk do të ishte veçanti për të, ai do të ishte atëherë në pozitën e Mesihut
madhe edhe të fëmijëve të tij të tjerë sepse shpirti hyri në ta me frymën e melekut, e
i Madhëruari thotë: “E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe t’i japë atij
shpirtin që është krijesë Imja...”. Ai është, pra, i Cili e përsosi atë me dorën e Tij
dhe Ai është i cili i dhuroi shpirtin prej Vetës së Tij?
Themi: Ky është vendi që atë grup i shtyu të thonë se shpirti është i pafillim, ndërsa
disa të tjerë u ndalën duke mos kuptuar qëllimin e Kur’anit. Por shpirti i
bashkangjitur në Zotin është shpirt i krijuar të cilin e bashkangjiti për Vetën e Tij me
bashkangjitje veçuese dhe respektuese sikurse e sqaruam këtë, ndërsa sa i përket
frymës Ai për Merjemen (a.s.) tha: “Edhe atë që ruajti nderin e saj, e ne e
frymëzuam atë me shpirt nga ana Jonë...” (El-Enbija : 91). Në një ajet tjetër na
informoi se Ai e dërgoi tek ajo një melek i cili i fryu në organin e saj dhe kjo fryerje
e bashkangjitur për All-llahun është urdhër dhe lejim kurse për melekun angazhim i
drejtpërdrejt.
Na mbesin këtu dy çështje:
E para: Të thuhet se nëse fryerja e cila i ndodhi Merjemes (a.s.) nga ana e melekut,
është ai i cili poashtu fryen shpirtrat edhe te njerëzit e tjerë, atëherë në çfarë aspekti
u quajt Mesihu Ruhullah (shpirt i All-llahut)?
E dyta: Të thuhet se bashkangjitja e shpirtit për Ademin ka qenë përmes fryerjes së
atij shpirti, ai është i cili fryu në të me lejën e All-llahut sikurse e frymëzoi atë në
Merjemën, apo Zoti i madhëruar është Ai i Cili Vetë i fryu sikurse e krijoi me dorën
e Tij?
Themi: Pasha All-llahun ato janë dy pyetje të rëndësishme! E, përgjigjja për pyetjen
e parë është se: Shpirti i cili u frymëzua në Merjemen është shpirti i cili i është
bashkangjitur All-llahut e të cilin Ai e zgjodhi për vetën e Tij kështu që ia
bashkangjiti Vetës së Tij, ai është shpirt i veçuar në mesin e shpirtrave sepse nuk
është shpirt i cili është dhuruar nga fryerja e melekut përgjegjës për të në mitrat e
zhtatzënëve si për besimtarët ashtu edhe për pabesimtarët, e është e ditur se All-llahu
i madhëruar e bëri përgjegjës një melek i cili i fryen shpirtin foshnjes, i shkruan atij
furnizimin, momentin e vdekjes, punën dhe palumturinë apo lumturinë e tij.
Ndërsa ai shpirt i dërguar te Merjemja (a.s.) është shpirt i All-llahut të cilin e zgjodhi
për Vetën e Tij në mesin e shpirtrave, ai për Merjemen është si pozita e babës për të
tjerët sepse kur fryma e tij hyri në mitrën e saj kaloi në pozitën e mbarësimit të
mashkullit me femrën pa ndodhë marëdhënia intime. Ndërsa veçantia e Ademit (a.s.)
në krijimin e tij nuk është si ajo e Mesihut (a.s.) nga nëna e tij, e as si krijimi i
njerëzve të tjerë nga dy prindërit dhe sikur ai të ishte i tillë nuk do të kishte veçanti
në të, ndërsa në hadith janë përmendur katër gjëra me të cilat ai u veçua nga të tjerët:
All-llahu e krijoi atë me dorën e Tij, i fryu atij prej shpirtit të Tij, i urdhëroi melekët
që t’i bëjnë sexhde atij dhe ia mësoi emrat e çdo gjëje. Fryerja e Tij në të prej
shpirtit të Tij kërkon fryersin, fryerjen dhe të fryeren në të, i fryeri prej tij është
shpirti i bashkangjitur me All-llahun dhe nga ai depërtoi fryerja në baltën e Ademit,
All-llahu i madhëruar është Ai i Cili fryu në baltën e tij prej atij shpirti dhe këtë e
argumenton citati. Ndërsa se fryerja ishte e drejtpërdrejt nga i Madhëruari ashtu si e
krijoi me dorën e Tij dhe se ajo ndodhi me urdhërin e Tij sikurse ndodhi në
Merjemen (a.s.) është çështje që ka nevojë për argument. Dallimi në mes krijimit të
tij me dorën e Tij dhe fryerjes së Tij nga shpirti i Tij është se dora e Tij nuk është e

244
E transmetoi Buhariu (7510), Fet’hul-Bari (13/481-582) dhe Muslimi në “El-Iman” (322).