Page 146 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 146

krijuar kurse shpirti është i krijuar, pastaj krijesat janë një vepër e Zotit kurse fryerja
                     a është nga veprat e bazuara në Të, apo ajo është një reaksion i reaksioneve të Tij të
                     pandara  nga  Ai?  Kjo  është  një  çështje  që  nuk  ka  nevojë  për  argument  dhe  në  të
                     kundërtën  e  fryerjes  në  mitrën  e  Merjemit  (a.s.),  i  cili  është  një  reaksion  i
                     reaksioneve të Tij të cilën ia bashkangjiti Vetës sepse ajo ishte me lejën dhe urdhërin
                     e Tij, ndërsa fryerja e Tij në Ademin (a.s.) a është vepër apo reaksion i Tij, sidoqoftë
                     shpirti i cili u fry në Ademin (a.s.) është një shpirt i krijuar e jo i pafillim dhe ajo
                     është materia e shpirtit të Ademit (a.s.), pra, shpirti i tij ka më shumë përparësi të
                     jetë i çpikur dhe i krijuar dhe ky është qëllimi.
                     ÇËSHTJA E TETËMBËDHJETË
                     A  I  KA  PARAPRIRË  KRIJIMI  I  SHPIRTRAVE  TRUPAVE  APO  I  KA
                     PASPRIRË?
                     Dijetarët në këtë çështje kanë dy thënie të njohura të cilat i përmendi Shejhul-Islam
                     (Ibn Tejmijje) dhe të tjerët. Nga ata që thanë se ata i paraprinë krijimit të trupave
                     janë  Muhammed  Ibn  Nasr  El-Merviziu  dhe  Ebu  Muhammed  Ibn  Hazmi  i  cili
                     përmendi pajtimin e dijetarëve në këtë. Ne këtu po përmendim argumentet e të dy
                     grupeve dhe më të saktat nga ato.
                     Tha: Ata që thanë se ata i paraprinë krijimit të trupave u bazuan në thënien e All-
                     llahut të madhëruar: “Ne ju krijuam pastaj ju dhamë formën, e mandej melekëve u
                     thamë: “Bëni sexhde për Ademin”. Ata i bënë sexhde pos Iblisit...” (El-A’rafë : 11).
                     Thanë: Shprehja “thumme - pastaj” ka për qëllim këtu rënditjen dhe pritjen, prandaj
                     ajeti nënkupton krijimin e shpirtrave para se melekët të urdhërohen nga All-llahu që
                     t’i bëjnë sexhde Ademit (a.s.) dhe është e ditur gjithsesi se trupat janë të krijuar pas
                     kësaj, kështu që u kuptua se ata janë shpirtrat. Thanë: Argument është edhe thënia e
                     të Madhëruarit: “Përkujto kur Zoti Yt nxori nga shpina e bijve të Ademit pasardhësit
                     e tyre dhe i bëri dëshmues të vetes së tyre (duke u thënë): “A nuk jam Zoti juaj?”
                     Ata  thanë:  “Po,  dëshmuam!”...”  (El-A’rafë  :  172).  Thanë:  Ky  të  folur  dhe  kjo
                     dëshmi  i  ndodhi  shpirtrave  tanë,  meqë  trupat  atëherë  nuk  ekzistonin.  Në  El-
                     Muvetta’ë  transmetohet  nga  Maliku  nga  Zejd  Ibn  Ebi  Enise  se  Abdul-Hamid  Ibn
                     Abdurrahman Ibn Zejd Ibnul-Hattabi e lajmëroi nga Muslim Ibn Jesari El-Xhuheniu
                     se Omer Ibnul-Hattabi (r.a.) u pyet për këtë ajet: “Përkujto kur Zoti yt nxori nga
                     shpina e bijve të Ademit pasardhësit e tyre...”, e tha: E dëgjova të Dërguarin e All-
                     llahut  (s.a.v.s.)  duke u pyetur për të,  e tha:  “All-llahu  e krijoi  Ademin pastaj e
                     fshiu shpinën e tij me dorën e Tij dhe nxori nga ai pasardhësit e tij, e tha: I
                     krijova  këta  për  Zjarr  dhe  me  punën  e  banorëve  të  Zjarrit  do  të  punojnë,
                     ndërsa i krijova këta për Xhennet dhe me punën e banorëve të Xhennetit do të
                     punojnë. Atëherë një njeri pyeti: O I Dërguar i All-llahut, pse pra të punojmë?
                     I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) tha: Njëmend kur All-llahu e krijon një njeri
                     për Xhennet e përdorë atë me punë të banorëve të Xhennetit derisa të vdes me
                     ndonjë punë të banorëve të Xhennetit dhe me të e fut në Xhennet, e kur Ai e
                     krijon  një  njeri  për Zjarr e përdorë  atë  me  punën e banorëve të  Zjarrit” 245 ,
                     derisa të vdes në ndonjë punë të banorëve të Zjarrit dhe e fut me të në Zjarr. Hakimi
                     tha: Ky hadith është sipas kushtit të Muslimit të cilin e transmetoi edhe Hakimi nga
                     Hisham Ibn Sa’di nga Zejd Eslemi nga Ebi Salihi nga Ebu Hurejre (r.a.) merfuan (të
                     ngritur): “Kur All-llahu e krijoi Ademin ia fshiu shpinën e tij me ç’rast ranë nga
                     ai  shpirtrat  e  të  gjithë  atyre  që  do  të  krijohen  deri  në  Ditën  e  Kijametit  në
                     pamjen e milingonave, pastaj vendosi në mes dy syve të çdo njeriu një shkëlqim
                     të dritës, pastaj i shfaqi para Ademit kurse ai tha: Kush janë këta o Zoti im? I

                  245  I mirë. E transmetoi Maliku në “El-Kader” (2), Ebu Davudi (4703), Tirmidhiu (3075) për të cilin tha
                  është I mirë dhe Ahmedi në “El-Musned” (1/44).
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151