Page 147 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

tha: Ata janë pasardhësit e tu. Ai aty e pa një njeri të cilit ia pëlqeu shkëlqimin
e dritës në mes dy syve të tij, e tha: O Zoti im, kush është ky? I tha: Ky është
biri yt Davudi i cili do të jetë nga popujt e fundit. Tha: Sa i ke dhuruar jetë?
Tha: Gjashtëdhjetë vite. Tha: O Zoti im dhuroja nga jeta ime dyzet vjetë.
Atëherë All-llahu i madhëruar tha: Pra, këtë do ta shkruajmë dhe do ta
vulosim kështu që nuk do të ndryshojë. Kur përfundoi jeta e Ademit i erdhë
meleku i vdekjes dhe ai i tha: Po a nuk më kanë mbetur nga jeta ime edhe dyzet
vjet? I tha: A nuk ja dhurove djalit tënd Davudit? Tha: Ai refuzoi kështu që
refuzuan edhe pasardhësit e tij, ai harroi kështu që harruan edhe pasardhësit e
tij dhe ai gaboi kështu që gabuan edhe pasardhësit e tij”. 246 Tha: Ky është sipas
kushtit të Muslimit, e transmetoi edhe Tirmidhiu dhe tha: Ky është një hadith i mirë
dhe i saktë të ciline transmetoi edhe imam Ahmedi nga Ibn Abbasi (r.a.) i cili tha:
Kur zbriti ajeti i borxhit I Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) tha: “I pari që refuzoi
është Ademi”, kurse Muhammed Ibn Sa’di shtoi edhe këtë: “...pastaj All-llahu ia
plotësoi Ademit njëmijë vite kurse Davudit njëqind vite” 247 .
Transmetohet poashtu në Sahihun e Hakimit nga Ebi Xha’fer Err-Rraziu se tha: Na
tregoi Err-Rrebi’ë Ibn Enesi nga Ebil-Alije nga Ubejj Ibn Ka’bi (r.a.) se për fjalën e
Tij: “Përkujto kur Zoti yt nxorri nga shpina e Ademit pasardhësit e tij...” tha: U tha
atë ditë të gjithëve se çka do të ndodhë deri në Ditën e Kijametit, i bëri ata njëherë
shpirta pastaj i formësoi, i bëri të flasin dhe ata folën, si dhe mori nga ata premtimin
e besën: “...dhe i bëri dëshmues të vetës së tyre (duke u thënë): “A nuk jam Zoti
juaj?” Ata thanë: “Po, dëshmuam!” Të mos thoni në Ditën e Kijametit: “Ne nga ky
(dëshmim) ishim të panjohur”. Tha: Unë ua bëjë dëshmitarë shtatë qiejt, shtatë tokat
dhe ua bëjë dëshmitar babain tuaj Ademin: “...të mos thoni në Ditën e Kijametit:
“Ne nga ky (dëshmim) ishim të panjohur”. Mos më bëni shok Mua askend sepse unë
do tu dërgojë të dërguarit e Mi të cilët do t’ju përkujtojnë premtimin dhe besën
Time, si dhe do tu zbresë librat e Mi, e ata thanë: Dëshmojmë se Ti je Zoti ynë, i
adhuruari ynë dhe ne nuk kemi Zot tjetër përveç Teje. Ata u shfaqën para Ademit
dhe ai pa në mesin e tyre të pasur e të varfër, të pashëm e të tjerë dhe tha: O Zot,
sikur të barazoshe në mes robëve Tu, e Ai tha: Unë dëshiroj të falënderohem. Ai aty
pa edhe pejgamberët si pishtarë të cilët u veçuan edhe me një besë tjetër e që është
shpallja dhe kjo është thënia e Tij: “(Përkujto) Kur Ne e morëm (me betim) prej
pejgamberëve premtimin e tyre; edhe prej teje, prej Nuhut...” (El-Ahzabë : 7). Ajo
është edhe thënia e Tij: “Përqëndro vetvetën tënde sinqerisht në fenë, i larguar prej
çdo të kote, (e ajo fe), feja e All-llahut në të cilën i krijoi njerëzit, s’ka ndryshim
(mos ndryshoni) të asaj natyrshmërie të krijuar nga All-llahu...” (Err-Rrum : 30).
Poashtu thënia e Tij: “Ky është një qortues i llojit të qortuesve të parë” (En-Nexhm
: 56). Si dhe thënia e Tij: “Ne te shumica e tyre nuk gjetëm zbatimin e premtimit, e
gjetëm shumicën e tyre jashtë bindjes” (El-A’rafë : 102). Shpirti i Isaut (a.s.) ishte
nga ata shpirta nga të cilët u morë premtimi dhe e dërgoi atë shpirt në Merjemën
(a.s.) kur ajo u largua nga familja e saj në një vend në lindje të qytetit 248 . Ky
transmetim është i saktë.
Is’hak Ibn Rahevejhi tha: Na tregoi Bekijjetu Ibnul-Velidi i cili tha se më informoi
Ez-Zubejd Ibnul-Velidi nga Rashid Ibn Sa’di nga Abdurrahman Ibn Katade El-

246 E transmetoi Hakimi në “El-Mustedrek” (2/325) dhe tha se është I saktë në çka e pëlqeu edhe
Dhehebiu.
247 I saktë por zingjiri I tij është I dobët. E transmetoi Ahmedi në “El-Musned” (1/251, 299, 371). Aty
gjindet: Ali Ibn Xhed’ani kurse dëshmi e saktësisë së tij është hadithi më I hershëm.
248 E transmetoi Hakimi në “El-Mustedrek” (2/323) dhe tha se është i saktë në çka e pëlqeu edhe
Dhehebiu. Por në zingjirin e tij transmetues ka diç.