Page 162 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

Junus Ibn Abdul-A’la tha: Na tregoi Ibn Vehbi, na tregoi Ibn Zejdi i cili tha: Kur
All-llahu krijoi Zjarrin melekët u frikësuan tejet shumë dhe thanë: O Zoti ynë, pse e
krijove këtë Zjarr? Për çfarë e krijove atë? Ai tha: Për ata që më kundërshtojnë nga
krijesat e Mia!
Në atë kohë nuk kishte krijesa të tjera të All-llahut përveç melekëve, ndërsa në tokë
nuk kishte krijesa, e Ademi u krijua pas kësaj dhe e këndoi thënien e Tij: “Vërtetë
ka kaluar një periudhë kohore, që njeriu nuk ekzistonte fare si një diçka i
përmendur” (El-Insan : 1). Omer Ibnul-Hattabi tha: O I Dërguar i All-llahut, ah
sikur të ishte ajo kohë! Pastaj tha: Melekët thanë: A ka mundësi të vijë një kohë në
të cilën ne do të kundërshtojmë? E thanë ata këtë sepse nuk shihnin krijesa të tjera.
Ai u tha: Jo! Unë po dëshiroj të krijojë në tokë krijesa dhe ta bëjë aty një zëvendës,
pastaj përmendi hadithin. Ibn Is’haku tha: Thuhet, All-llahu e di më së miri, se All-
llahu e krijoi Ademin (a.s.) pastaj e la atë ashtu dyzet vite duke shikuar në trupin e
tij pa i dhënë shpirtin derisa u bë dhe i terur me zë dhe atë nuk e kishte prekur zjarri.
Thuhet, All-llahu e di më së miri, se kur shpirti arriti në kokën e tij ai teshtiti dhe
tha: el-Hamdu lil-lah, e pastaj përmendi hadithin.
Kur’ani, Hadithi dhe gjurmët argumentojnë se All-llahu i madhëruar i dhuroi atij
shpirtin pas krijimit të trupit dhe nga ajo frymë u bë shpirti, e sikur shpirti të ishte
krijuar para trupit me të gjithë shpirtrat e pasardhësve të tij, melekët nuk do të
habiteshin me rastin e krijimit të tij dhe me rastin e krijimit të Zjarrit, e thanë: Për
çfarë e krijove atë? Derisa ata të kishin parë shpirtrat e njerëzve në të cilët kishte
besimtarë, pabesimtarë, të mirë dhe të këqinjë.
Si dhe shpirtrat e pabesimtarëve nuk do të ishin që të gjithë pasues të Iblisit, por
shpirtrat e pabesimtarëve do të ishin të krijuar para mosbesimit të tij, sepse All-llahu
i madhëruar e gjykoi atë me mosbesim pas krijimit të trupit dhe shpirtit të Ademit
(a.s.), e para kësaj ai nuk ishte pabesimtar, atëherë si pra, shpirtrat ishin pabesimtarë
dhe besimtarë para tij derisa ai në atë kohë nuk ishte pabesimtar? A mos nuk rrjedhi
mosbesimi përveçse nga zbukurimi dhe mashtrimi i tij, e shpirtrat e pabesimtarëve u
bënë pabesimtarë pas mosbesimit të tij përveç nëse themi të gjithë ata ishin
besimtarë pastaj si shkak i tij reneguan, ndërsa argumentet të cilat i morën ata për
paraprirjen e krijimit të shpirtrave kundërshtojnë këtë.
Në hadithin e transmetuar nga Ebu Hurejre (r.a.) rreth krijimit të botës ka informata
për krijimin e llojeve të botëve, aty thuhet: “...krijimi i Ademit u vonua deri në
ditën e xhuma (të premte)...” 260 . Sikur shpirtrat të ishin krijuar para trupave do të
ishin në përbërijen e botëve të krijuara gjatë gjashtë ditëve, e meqë nuk patë ndonjë
informim se ata u krijuan në ato gjashtë ditë u kuptua se krijimi i tyre pasoi krijimin
e pasardhësve dhe se në ato gjashtë ditë u bë krijimi vetëm i Ademit (a.s.) kurse
krijimi i pasardhësve të tij u bë sipas asaj që u dëshmua. E sikur shpirti të ekzistonte
para trupit i gjallë, i ditur dhe folës do të përmendej në ato botëra dhe do të ndihej
qoftë edhe në ndonjë mënyrë.
Është e papranuar që ai të ketë qenë i gjallë, i ditur, folës dhe njohës i Zotit të tij
duke qenë në mes të grupit të shpirtrave pastaj të bartet në këtë trup kurse asgjë të
mos dihet për gjendjen e tij në asnjë aspekt.
Nëse pas ndarjes nga trupi dihet për gjendjen e tij në mënyrë të detajizuar dhe dihet
se ai gjatë qëndrimit në trup ka qenë i penguar që të arrijë plotësimin e tij, atëherë të
dihet gjendja e tij e parë, kur atje nuk ishte i penguar, ka më shumë përparësi, përveç
nëse thuhet: Ndërlidhja e tij me trupin dhe preokupimi i tij me udhëheqjen e tij e ka

260
E transmetoi Muslimi në “Siftaul-munafikin” (27), Ahmedi në “El-Musned” (2/327), Bejhekiu në “El-
Kubra” (9/3), Hakimi në “El-Mustedrek” (2/450, 543) e tha se është I saktë. Esh-Shejh El-Albani poashtu
tha se është I saktë, shiko “Hadithet e sakta : 1833).