Page 169 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 169

3.  Thënia e tij: “Del ai duke pikur ashtu si rrjedhë pika nga kofja”.
                     4.  Thënia e tij: “Nuk i mbetet atij në dorë as sa rrahja e qerpikut dhe e marrin atë
                         nga ai”.
                     5.  Thënia e tij: “Pastaj e mbulojnë dhe e parfymosin me atë qefin”, pra na informoi
                         se ai mbështillet dhe parfymoset.
                     6.  Thënia e tij: “Pastaj ngritet shpirti i tij në qiell”.
                     7.  Thënia e tij: “Ai ka një aromë më të mirë se të miskut”.
                     8.  Thënia e tij: “I hapen atij dyert e qiellit”.
                     9.  Thënia  e  tij:  “E  përcjellin  atë  në  çdo  qiell  melekët  më  të  afërt  derisa  të
                         përfundojë te Zoti i madhërishëm”.
                     10. Thënia e tij: Thotë All-llahu i madhëruar: “Ktheni robin Tim në tokë”.
                     11. Thënia e tij: “Atëherë kthehet shpirti i tij në trupin e tij”.
                     12. Thënia e tij për shpirtin e pabesimtarit: “Shpërndahet ai në trupin e tij dhe ai
                         (meleku) e tërheqë atë me ç’rast i prihen venat dhe nyjet”.
                     13. Thënia e tij: “Shpirti i tij ka një erë më të qelbur që është gjetur mbi fytyrën e
                         tokës”.
                     14. Thënia e tij: “Hidhet shpirti i tij nga qielli me nje hedhje të fortë dhe hynë në
                         tokë”.
                     15. Thënia e tij: “Sa herë që kalojnë afër ndonjë grupi të melekëve, ata thonë: Çështë
                         ky shpirt i mirë? Çështë ky shpirt i keq?”.
                     16. Thënia e tij: “E ulin atë dhe i thonë: Çfarë thua ti për këtë njeri?” Nëse kjo i
                         thuhet shpirtit është e qartë, por nëse i thuhet trupit kjo i thuhet pasi që shpirti të
                         jetë kthyer në të prej qiellit.
                     17. Thënia e tij: “Kur të ngritet shpirti i tij i thuhet: O Zot, ky është robi Yt filani”.
                     18. Thënia  e  tij:  “Kthene  atë  dhe  paraqitni  atij  atë  fisnikëri  që  i  kam  përgatitur,
                         kështu që ai e sheh pozitën e tij në Xhennet, apo vendin e tij në Zjarr”.
                     19. Thënia e tij në hadith: “Kur të dalë shpirti i besimtarit lutet për to çdo melek
                         mes  qiellit  dhe  tokës,  melekët  luten  për  shpirtin  e  tij  derisa  njerëzit  e  falin
                         namazin e xhenazes para trupit të tij”.
                     20. Thënia e tij: “Ai e shikon pozitën e tij në Xhennet apo në Zjarr pandërpre derisa
                         të bëhet Kijameti, ndërsa trupi i tij është kalbur në tokë, por ai që sheh ato dy
                         vende është shpirti”.
                     KAPITULL
                     Argumenti  i  pesëdhjetë  e  katër:  Është  hadithi  të  cilin  e  transmetoi  Ebu  Musa  se
                     shpirti  i  besimtarit  del  me  një  aromë  më  të  mirë  se  e  miskut,  të  cilin  e  marrin
                     melekët dhe e takojnë atë melekët e çdo qielli, e thonë: Ky është filani i biri i filanit,
                     ai  vepronte  kështu  e  kështu  duke  ia  përmendur  punët  e  mira,  ata  thonë:  Mirë  se
                     erdhët ju dhe ai, pastaj e marrin nga ata, e ngrisin atë nga dera që puna e tij ngritej
                     nga ajo dhe ai ndriçon në qiej si drita e diellit derisa të përfundojnë kështu me të tek
                     Arshi,  kurse  kur  pabesimtarit  t’i  mirret  shpirti  drejtohen  me  të  kah  qielli,  ndërsa
                     melekët  thonë:  Kush  është  ky?  Thonë:  Filani  i  biri  i  filanit,  ai  punonte  kështu  e
                     kështu dhe ia përmendin punët e tij të këqija. Thonë: Nuk ka mirëseardhje për të,
                     nuk  ka  mirëseardhje  për  të,  kthene  atë  në  tokën  më  të  ulët  në  Eth-Thera.  Këtu
                     gjinden dhjetë argumente:
                     I pari: Dalja e shpirtit të tij.
                     I dyti: Aroma e mirë.
                     I treti: Shkuarja e melekëve me të.
                     I katërti: Përshëndetja e tij nga melekët.
                     I pesti: Të kapurit e tij nga melekët.
                     I gjashti: Ngritja e tyre me të.
   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174